იოსებ თარხან-მოურავი

დაბადების ადგილი: სოფელი ახალქალაქი, ახლანდელი კასპის მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა სათავადაზნაურო პოლკის კურსები 1837 წელს და სამხედრო სამსახური დაიწყო კავკასიაში, ყირიმის ომის (1853–1856) დროს, კავკასიის ფრონტზე ქურუქდარის ბრძოლაში მეთაურობდა ერევნის კარაბინერთა მე-3 ათასეულს. 1855 წლიდან იყო ქართველ გრენადერთა პოლკის მეთაური. 1859 წელს მიიღო გენერლის წოდება, დაინიშნა სამხრეთ დაღესტნის ჯარების სარდლად და ყაზი-ყუმუხის ოკრუგის მმართველად. იმავე წელს აქტიურად მონაწილეობდა აულ ღუნიბის აღებასა და შამილის დატყვევებაში. 1863 წლიდან იყო 39-ე ქვეითი დივიზიის მეთაური, 1869 წლიდან– კავკასიის გრენადერთა დივიზიის მეთაური. 1871 წელს მიიღო გენერალ-ადიუტანტის წოდება. დაჯილდოებულია წმინდა გიორგის, წმინდა ვლადიმირის, წმინდა სტანისლავის სხვადასხვა ხარისხისა და თეთრი არწივის ორდენებით. რუსეთის იმპერიის არმიის გენერალ-ლეიტენანტი (1863).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.476

• თეთრი არწივის ორდენი
• წმინდა სტანისლავის ორდენი
• წმინდა ვლადიმირის ორდენი
• წმინდა გიორგის ორდენი