ისიდორე რამიშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი სურები, ჩოხატაურის რაიონი.

1871 წელს ჩაირიცხა ოზურგეთის ორკლასიან სამოქალაქო სასწავლებელში, 1878-1885წწ. სწავლობდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში; გახდა მემარცხენე ხალხოსნური იდეების მიმდევარი; 1886 წლიდან სოფლის მასწავლებელი წინამძღვრიანთკარის კერძო სკოლაში; ოც წელიწადზე მეტ ხანს იყო მასწავლებელი იმპერიის სხვადასხვა დასახლებაში; 1887-1893წწ. ასწავლიდა მის მიერვე დაარსებულ და აშენებულ სურების სკოლაში; თაოსნობდა გურიის სახალხო ბიბლიოთეკის გახსნას; 1897-1903წწ. ბათუმის სკოლის პედაგოგი, ადგილობრივი მუშათა მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი, საგანმანათლებლო რევოლუციური წრეების ორგანიზატორი; 1901 წელს ბათუმის როტშილდის ქარხნის მასობრივი გაფიცვის ერთ-ერთი მეთაური; 1903 წელს გადაასახლეს ჯერ კავკავში, შემდეგ პეტროვსკში; 1905 წლის რევოლუციის მონაწილე, თბილისის მუშათა საბჭოს წევრი; სომეხ-თათართა შეტაკების საწინააღმდეგო კამპანიის ლიდერი; 1906 წელს დელეგატი რსდმპ-ს სტოკჰოლმის ყრილობაზე; რუსეთის პირველი მოწვევის დუმის დეპუტატი, სოციალ-დემოკრატიული ფრაქციის ერთ-ერთი ლიდერი; პირველი ქართველი დეპუტატი, რომელიც დუმის ტრიბუნაზე სიტყვით გამოვიდა; 1907-1908წწ. რსდმპ-ს ლონდონის (1907) ყრილობის დელეგატი ბაქოდან; ბაქოს მენშევიკური ჯგუფის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი; 1909-1914წწ. გადასახლებული იყო ასტრახანის გუბერნიაში; 1914-1917წწ. გადაასახლეს სამარაში, იყო სამარის მუშათა დეპუტატების საბჭოს თავმჯდომარე; 1917 თებერვლის შემდეგ იყო პეტროგრადის მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭოს (მთავარი წარმომადგენლობითი ორგანო) წევრი; 1917-1918წწ. აზერბაიჯანის შრომის მინისტრი; გენერალ მაზნიაშვილთან ერთად, საქართველოს რეგიონების თურქებისგან დაცვის კამპანიის ხელმძღვანელი; მთავრობის წარმომადგენელი აფხაზეთში; 1922 წელს ნაძალადევის კლუბში, პირველი ანტისტალინისტური გამოსვლის ფაქტობრივი ლიდერი; 1922-1937წწ. გადასახლებული იყო მოსკოვის გუბერნიაში, ასტრახანში, ბაქოში, ტაშკენტში, ხოდჟენტში (ტაჯიკეთის სსრ), ვლადიკავკაზში; ემსხვერპლა საბჭოთა რეპრესიებს. დახვრეტილ იქნა თბილისში 1937 წელს. ამონაწერი შინსახკომთან არსებული განსაკთრებული სამეულის გადაწყვეტილებიდან: "ბრალი ედება მასზედ, რომ 1893 წელიდან იყო მენშევიკური პარტიის წევრი. შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს (ГПУ-НКВД) მიერ რამდენიმეჯერაა რეპრესირებული კონტრევოლუციური საქმიანობისთვის. 1934 წლიდან იმყოფებოდა რა გადასახლებაში, ეწეოდა აქტიურ გადმობირებით საქმიანობას გადასახლებულ მენშევიკთაგან კონტრრევოლუციური ორგანიზაციის შექმნის მიზნით". შინსახკომი გოგლიძე, პროკურორი ტალახაძე,  მილიციის უფროსი წერეთელი, სხდომის მდივანი მოროზოვი, მომხსენებელი ჯიბლაძე. საფუძველი: შსს (ყოფილი უშიშროების) არქივი. რეაბილიტირებულია 1989 წელს.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.8.-თბ.,1984.-გვ.299; თბილისის ფაბიანური საზოგადოების ვებგვერდი: fabiansocialists.wordpress.com; გამომცემლობა არტანუჯი: artanuji.ge

• საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრება, წევრი (1918-1919)
• საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ეროვნული საბჭო , წევრი (1918-1919)
• საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია, ერთ-ერთი ლიდერი

• მოგონებები (ავტორი). - თბილისი, არტანუჯი, 2012. - 653გვ.. - ISBN: 978-9941-421-62-4