აბელ კიკვიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ქვედა შავრა, ამბროლაურის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი 1929 ნელს.

ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას. 1938 წლიდან  თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში კითხულობდა ლექციებს საქართველოს ისტორიაში. 1938-1940წწ. იყო  ისტორიის ფაკულტეტის დეკანი; 1940-1960წწ. შეთავსებით მარსიზმ-ლენინიზმის ინსტიტუტის საქართველოს ფილიალში უფროსი მეცნიერ-თანამშრომელი. იკვლევდა საქართველოს შუა საუკუნეების და ახალი ისტორიის საკითხებს. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1953), პროფესორი (1955).

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 5.- თბ., 1980.- გვ. 512; საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული  აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საზოგადოებრივი არქივი: archive.ge;  საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ. 26

• სკკპ, წევრი (1940-)

• 1965 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• საპატიო ნიშნის ორდენი

• საქართველოს ისტორია : სახელმძღვ. სტუდენტებისათვის (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1977. - 339გვ.
• რაჭა - რევოლუციური წარსული და აწმყო (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1976. - 200გვ.
• გაზეთი "კვალი" 1893-1904 წწ (ავტორი). - თბილისი, საბჭ.საქართველო, 1969. - 162გვ.
• საქართველოს ისტორია : XIX საუკუნე (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1954. - 394გვ.
• მუშათა მოძრაობის ისტორიისათვის საქართველოში. (1870-1901 წ.წ.) (ავტორი). - თბილისი, სახელგამი, 1945. - 222გვ.