ალექსანდრე ანანიძე

ბავშვობიდანვე დაეწაფა სიმღერას; მუსიკაც ისწავლა ჯერ ქობულეთში, ხოლო შემდეგ - ბათუმის მუსიკალურ სასწავლებელში; 1934 წლიდან იყო ქობულეთში ჩამოყალიბებული სიმღერის ეთნოგრაფიული გუნდის ხელმძღვანელი; მესამე რესპუბლიკურ ოლიმპიადაზე წარდგა მხოლოდ ცეკვით, დოლისა და ჭიბონის თანხლებით შესანიშნავად შესრულებულმა "ხორუმმა" წარუშლელი შთაბეჭდილება მოახდინა ოლიმპიადის მონაწილეებზე; მეოთხე ოლიმპიადაზე გუნდი უკვე მთლიანი შემადგენლობით გამოვიდა და წარმატება ხვდა წილად; 1938 წელს მეხუთე ოლიმპიადაზე, გუნდს საპატიო სიგელი გადაეცა; მეექვსე ოლიმპიადისთვის ქობულეთის რაიონის ეთნოგრაფიული გუნდი აჭარის ნაკრებში შეიყვანეს; ქობულეთმა აქაც ისახელა თავი, აჭარის გაერთიანებულ გუნდს პირველი ადგილი მიეკუთვნა(ხელმძღვანელი არტემ ერქომაიშვილი); ქობულეთის გუნდი ალექსანდრე ანანიძის ხელმძღვანელობით უკვე საქვეყნოდ გახდა ცნობილი; მეშვიდე და მომდევნო ოლიმპიადებშიც ქობულეთის გუნდი კვლავ წარმატებით გამოდიოდა, მთავარი ყურადღება რეპერტუარის ხალხურობასა და დახვეწილობას ეთმობოდა; 1957 წელს ქობულეთის გუნდის მიერ შესრულებული "შვიდკაცა" და "ვახტანგური" თბილისში გამართულ აჭარის ლიტერატურისა და ხელოვნების დეკადაზე ხანგრძლივი ოვაციით დააჯილდოვეს; ხელმძღვანელობდა ლეღვასა და აჭყვისთავის ბავშვთა გუნდებს, ლეღვასა და მუხაესტატეს კლუბების მომღერალ-მოცეკვავეთა გუნდების ხელმძღვანელიც იყო; მის მიერ შექმნილ ბევრ სიმღერას სხვადასხვა გუნდები ასრულებენ.

წყარო: ხალხური სიმღერის მოამაგენი.-თბ., 2007.-გვ. 45

• 1968 - საქართველოს კულტურის დამსახურებული მუშაკი
• აჭარის დამსახურებული არტისტი