გუგული გაბისონია

პატარაობაში ძალიან ჰყვარებია ჩიტების ხმების მოსმენა, მათ ბაძავდა და სახლში ჩიტივით გალობდა, ამიტომ მას დედამ მეტსახელად "გუგული" შეარქვა; სიმღერის სიყვარული კიდევ უფრო გაუღვივა მასწავლებელმა ვალერიან გოგიტიძემ, რომელიც მას მოწაფეთა გუნდში სოლოებს ამღერებდა; მალე სოლისტად დაიწყო მუშაობა ბათუმის მასწავლებელთა სახლის მომღერალთა გუნდში; როგორც რკინიგზელი, ის რკინიგზის სახალხო თეატრის დადგმებში - "ჰატიჯე", "როგორ?" "ამბოკარი", "არსენა", "სამი უბედური", სხვადასხვა როლებს ასრულებდა; მან მელიტონ კუხიანიძის ცნობილ კაპელაში დაიწყო მოღვაწეობა; სამამულო ომის პერიოდში შეწყვიტა სასიმღერო საქმიანობა, ხოლო ომის შემდეგ კვლავ გააგრძელა სიმღერა აჭარის სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლში, რომელსაც რესპუბლიკის სახალხო არტისტი მირიან ჩხიკვიშვილი ხელმძღვანელობდა; ის კვლავ სოლისტი იყო და დიდი მონდომებითა და არტისტიზმით ასრულებდა - "ჩაგუნას", "აჭარულ შაირებს", "მარულას", "სისა ტურას", "მაჭანკალს", "არამი და შარიქას"; აჭარის რადიოში ხშირად ისმოდა მისი ლამაზი ტენორი, ამასთან ლოტბარობასაც ეწეოდა; ბათუმის სკოლებში ხელმძღვანელობდა სხვადასხვა საგუნდო ჯგუფებს; აჭარის სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლთან ერთად გასტროლებით იმოგზაურა(ეგვიპტე, სირია, სუდანი); ლოტბარი.

წყარო: ხალხური სიმღერის მოამაგენი.-თბ., 2007.-გვ. 69

• 1952 - აჭარის დამსახურებული არტისტი