ალექსანდრე განგია

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტი ელექტრომექანიკოსის სპეციალობით 1929 წელს.

1929 წლიდან ხელმძღვანელობდა რიონჰესის მშენებლობის ტექნიკურ ჯგუფს; 1934-1943წწ. მუშაობდა ხრამჰესის მთავარ მექანიკოსად; 1943-1944წწ. იყო ბაქსანჰესის მშენებლობის სამონტაჟო სამმართველოს უფროსი; მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ წლებში მუშაობდა საბჭოთა კავშირის ელექტროსადგურების სამინისტროს წარმომადგენლად გერმანიაში; იყო სამშენებლო-სამონტაჟო ტრესტ "კავკასელექტრომშენის" მმართველის მოადგილე, საქართველოს სახალხო მეურნეობის საბჭოს ტექნიკური სამმართველოს უფროსი, საბჭოთა კავშირის სპეციალიზებული სამონტაჟო სამუშაოების სამინისტროს საქართველოს სპეციალიზებული სამონტაჟო სამუშაოების მთავარი სამმართველოს "საქმთავარმონტაჟსპეცმშენის" უფროსი; მისი ხელმძრვანელობით შესრულდა სპეციალური სამონტაჟო სამუშაოები ხრამჰესის, რიონჰესის, რუსთავის მეტალურგიული, ზესტაფონის ფეროშენადნობთა და შორაპნის ელექტროელემენტების ქარხნების, სოხუმის ქარხანა "გაზაპარატის", ტაბახმელის ბიოკომბინატის, ქუთაისის ავტოქარხნის, თბილისის სპორტის სასახლის, გამომთვლელი მანქანების ქარხნის, რესპუბლიკური და ონკოლოგიური საავადმყოფოების, თბილისის სახელმწიფო ფილარმონიის დიდი საკონცერტო დარბაზის, სკოლების, ბაგა-ბაღების, საცხოვრებელი სახლების თბილისში, რუსთავში, ქუთაისში და სხვა მნიშვნელოვანი ობიექტების მშენებლობაზე.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.120-121

• დიდების ორდენი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი