ნიკოლოზ ვორონიხინი

დაბადების ადგილი: ქ. გატჩინა, რუსეთი.

დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველოგანყოფილება 1907 წელს.

მსახურობდა კავკასიაში - სოჭში(1912–1915), თბილისის ბოტანიკურ ბაღსა(1915) და საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში(1921). დააარსა სპოროვან მცენარეთა განყოფილებები. 1918 წლიდან შეთავსებით განაგებდა თბილისის ბოტანიკური ბაღის მიკოლოგიის კაბინეტს. სოფლის მეურნეობის უმაღლეს კურსებზე(1919–1921) და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში(1921–1922) ჩამოაყალიბა და ხელმძღვანელობდა ფიტოპათოლოგიის კათედრებს. თბილისის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში კითხულობდა მიკოლოგიის კურსს(1920). მან შეისწავლა სოკოები და მათ მიერ გამოწვეული ამიერკავკასიის სასოფლო-სამეურნეო კულტურების დაავადებები, კავკასიისა და აღმოსავლეთ ევროპის(სსრკ-ის ევროპული ნაწილის) მტკნარი წყლების და შავი ზღვის წყალმცენარეები. ნიკოლოზ ვორონიხინის სამეცნიერო ნაშრომების მნიშვნელოვანი ნაწილი ეხება კავკასიის სპოროვან მცენარეებს. მიღებული აქვს სახელმწიფო  ჯილდოები. ბიოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი(1934), პროფესორი (1939), ბოტანიკოს-ალგოლოგი, ფიტოპათოლოგი, ჰიდრობიოლოგი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014. გვ.288

• Багрянки (Rhodophyceas) Черного моря : (Труды Императорского Санкт-Петербургского общества естествоиспытателей. Отделение ботаники (ავტორი) // 175-356с.. - Санкт-Петербург , "Печ. труд", 1909