მიხეილ კოროშინაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი დაბლაციხე, ჩოხატაურის რაიონი.

გურული სიმღერების ყველა ხმას ფლობდა, მაგრამ ბანის ოსტატი იყო; პირველად რკინიგზის თვითმოქმედ ანსამბლში მღეროდა, რომელსაც ალექსანდრე მახარაძე ხელმძღვანელობდა; 1927 წლიდან დასავლეთ საქართველოს სიმღერისა და ცეკვის ანსამბლის სოლისტი მომღერალი იყო; აქ ჩვიდმეტი წელი მღეროდა, ანსამბლს ყველგან ახლდა; სიამოვნებით იგონებდა იმ წუთებს, სხვებთან ერთად მაქსიმ გორკთან და რომენ როლანთან რომ იმღერა და გააცნო მათ ქართული ხელოვნება; რვა წელი(1944-1952), ავქსენტი მეგრელიძის ხელმძღვანელობით არსებული რადიოკომიტეტის ანსამბლის სოლისტი იყო; 1950-1952წწ. ხელმძღვანელობდა სახელმწიფო ვაჭრობის კულტურის სახლის ანსამბლს; 1925 წლიდან საქართველოს კინოსტუდიის პასუხისმგებელი სამეურნეო მუშაკი იყო; მისი ცოდნა და გამოცდილება დიდად წაადგა ფილმებს მუსიკალური გაფორმებისას, ესენია: "დარიკო", "დაკარგული სამოთხე", "კოლხიდის ჩირაღდნები", "კეთილი ადამიანები", "ჩხიკვთა ქორწილი", "მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი", "ავტობუსი", "მიხა"; მანვე გააფორმა გურული სიმღერებით კოტე მარჯანიშვილის სახელობის დრამატული თეატრის სპექტაკლები: "ნინოშვილის გურია" და "ნაპერწკლიდან"; მისი ხელმძღვანელობით რადიოკომიტეტში მრავალი გურული სიმღერა იქნა ჩაწერილი; მოსკოვში ჩატარებული ქართული ხელოვნების ორივე დეკადის მონაწილე იყო, სადაც დაჯილდოვდა მედლებით; მომღერალისა და ლოტბარის ევგენი კოროშინაძის ძმა; ლოტბარი.

წყარო: ხალხური სიმღერის მოამაგენი.-თბ., 2007.-გვ. 127

• 1968 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე