ივანე ჯაბადარი

დაბადების ადგილი: ქ. საგარეჯო.

1872-1873 წწ. სწავლობდა პეტერბურგის სამედიცინო-ქირურგიულ აკადემიაში.

1874 წელს გაემგზავრა საზღვარგარეთ (ჟენევა, პარიზი); გატაცებული იყო ბაკუნინის იდეებით. მალე რუსეთში დაბრუნდა და დაიწყო პროპაგანდისტული საქმიანობა მოსკოვის მუშებში. იყო ერთ-ერთი ორგანიზატორი "სრულიად რუსეთის სოციალ-რევოლუციონერთა ორგანიზაციისა" და მისი წესდების ავტორი. 1875 წლის აპრილში დააპატიმრეს და ეგრეთ წოდებულ "ორმოცდაათის პროცესის" მონაწილეებთან ერთად 5 წლით კატორღა მიუსაჯეს. 1887 წლის შემდეგ საქართველოში დაბრუნდა და საადვოკატო საქმიანობას მიჰყო ხელი. 1889 წელს პეტერბურგში ჟურნალ "სევერნი ვესტნიკში" "ნ. დ-ს" ფსევდონიმით დაბეჭდა წერილი, რომელშიც ფალსიფიცირებული იყო საქართველოს მრავალსაუკუნოვანი ისტორია, ლიტერატურა და კულტურა. ქართველთა საზოგადოების მოწინავე ნაწილმა ილია ჭავჭავაძის, აკაკი წერეთლის, ვაჟა- ფშაველასა და სხვათა მეთაურობით გამოააშკარავა ჯაბადარის ნიჰილიზმი და მისი წერილის სრული უსაფუძვლობა. რევოლუციონერ-ხალხოსანი.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 11.-თბ., 1987.-გვ.523