ედუარდ აბოლი

დაბადების ადგილი: ქ. ვალტაიკა, ლატვია.

დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტი 1892 წელს; 1915 წელს მოსკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტი.

მიენიჭა პროვიზორის წოდება, 1899 წელს ფარმაციის მაგისტრის ხარისხი, 1902 წელს კი ყაზანის უნივერსიტეტის პრივატ-დოცენტობა. 1926-1932 წლებში იყო თბილისის უნივერსიტეტის, შემდეგ კი ფარმაცევტული და სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტების ფარმაკოგნოზიის კათედრის გამგე. 1932-1959 წლებში სამეცნიერო კვლევითი ფარმაკო-ქიმიური ინსტიტუტის ფარმაკო-ბოტანიკური განყოფილების გამგე. შეისწავლა და აღწერა ადგილობრივი სამკურნალო მცენარეები. ავტორია სამკურნალო მცენარეთა ფიტოქიმიური და მიკროქიმიური დახასიათებისა. იკვლევდა ფარმაკოგნოზიის სწავლებისა და მეცნიერული ფამაციის პრობლემებს. ხელმძღვანელობდა ფარმაკობოტანიკურ ექსპედიციებს საქართველოს სხვადასხვა რეგიონში. იყო ფარმაცევტული პროფილის 5 ჟურნალის სარედაქციო კოლეგიის წევრი და სხვ.  ფარმაკობოტანიკოსი, ბიოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1935), პროფესორი (1935).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.30

• 1944 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე