ბესარიონ გაბური

დაბადების ადგილი: სოფელი სამგორი, გარდაბნის რაიონი.

ცხოვრობდა ხევსურეთში, არხოტის თემის სოფელ ჭიმღაში. მონაწილეობდა I მსოფლიო ომში. დაიჭრა და დიდხანს იყო პეტერბურგსა და იურიევში. მან თავი მოუყარა ხევსურულ ფოლკლორულ მასალას, რომელიც გაბაურის ლექსებთან ერთად, 1925 წელს "ქართული საენათმეცნიერო საზოგადოების წელიწდეულში" (I-II) გამოაქვეყნა  აკაკი შანიძემ. 1926-1928 წლებში გაბაურის მიერ ჩაწერილი და შეთხზული ლექსები დაიბეჭდა აკაკი შანიძის წიგნში "ქართული ხალხური პოეზია, I ხევსურული" (1931). გაბაურის თიკუნები (ფსევდონიმები) იყო "ბესარიონი", "ბალახურისძე", "არხოტიონი" და სხვ. მელექსე, მთქმელი, ზეპირსიტყვიერების შემკრები.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.525