ალექსანდრე კალანდაძე

დაამთავრა ამიერკავკასიის ინდუსტრიული ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი ჰიდროტექნიკურ ნაგებობათა მშენებლობის სპეციალობით 1936 წელს.

1935 წლიდან მუშაობდა საპროტესტო ინსტიტუტ "საქკომუნპროექტში", პარალელურად იყო ინდუსტრიული ინსტიტუტის ჰიდროტექნიკის კათედრის ასისტენტი; 1949-1953წწ. II მსოფლიო ომის წლებში იბრძოდა ამიერკავკასიის ფრონტის 47-ე არმიის რიგებში; დემობილიზების შემდეგ მუშაობდა ვოლგა-დონის სანაოსნო არხის მშენებლობაზე; 1953-1956წწ. მუშაობდა სამშენებლო ტრესტებში "კოლხეთმშენსა" და 1956-1974წწ. "სამგორწყალმშენში" მთავარ ინჟინრად; 1974 წელს დაინიშნა საპროექტო-ტექნოლოგიური ტრესტის "ორგწყალმშენის" მმართველად; ხელმძღვანელობდა N7 (მდ. ვოლგის ფერდობი) და N11 (მდ. დონის ფერდობი) რაბების მშენებლობას; მონაწილეობდა კოლხეთის დაბლობის დაჭაობებული მიწების ათვისების სამუშაოებში, ქ. ფოთთან, მდ. რიონზე უნიკალური მარეგულირებელი ნაგებობის აგებასა და მწყობრში ჩაყენებაში. მიღებული აქვს მედალი "სამამულო ომში გამარჯვებისთვის".

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.274

• შრომის წითელი დროშის ორდენი
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი