მიხეილ კობახიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი 1929 წელს.

1921-1929წწ. სწავლასთან ერთად ეწეოდა შრომით საქმიანობას ამიერკავკასიის რკინიგზის სამმართველოში; 1930 წელს ხელმძღვანელობდა რკინიგზის მთავარი სამმართველოს ადმინისტრაციული შენობის მშენებლობას ქ. თბილისში და იმავდროულად მიწვეულ იქნა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში ლექტორად; 1932-1949წწ. იყო საქართველოს ინდუსტრიული ინსტიტუტის დოცენტი; 1949 წლიდან დაინიშნა თბილისის რკინიგზის ტრანსპორტის ინჟინერთა ინსტიტუტის უფროსად (დირექტორი), არჩეულ იქნა პროფესორად; დიდია მისი დამსახურება საქართველოში საინჟინრო ტექნიკური კადრების აღზრდისა და მომზადების საქმეში; მისი ხელმძღვანელობით თბილისის რკინიგზის ტრანსპორტის ინჟინერთა ინსტიტუტი გადაიქცა საბჭოთა კავშირში ერთ-ერთ მოწინავე უმაღლეს ტექნიკურ სასწავლებლად; პედაგოგიურ მოღვაწეობას უთავსებდა კონსტრუქციულად რთული სარკინიგზო ხიდებისა და სალიანდაგო ხაზების პროექტირება-აგებას ამიერკავკასიის რკინიგზაზე; 1941-1947წწ. მას, როგორც სატრანსპორტო გზებისა და ხიდების მაღალი კლასის სპეციალისტს დაეკისრა ჩრდილოეთ კავკასიაში და ყირიმში საინჟინრო ნაგებობების აღდგენითი სამუშაოების ხელმძღვანელობა; მინიჭებული ჰქონდა III რანგის გენერალ-დირექტორის სამხედრო წოდება სარკინიგზო მშენებლობის დარგში; დაჯილდოებული იყო სამამულო ომის საბრძოლო ორდენებითა და მედლებით, ასევე საქართველოს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის ბრძანებულებით დაჯილდოვდა I ხარისხის ორდენით.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.314