გიგა პაიჭაძე

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტი 1950 წელს.

1956-1962წწ. მუშაობდა ჯერ საქართველოს კპ თბილისის კომიტეტის აპარატში, შემდეგ კი ცენტრალურ კომიტეტში; 1962 წლიდან მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტში განყოფილების გამგედ. იკვლევდა რუსეთთან, უკრაინასთან და კავკასიის ხალხებთან საქართველოს ურთიერთობის ისტორიის საკითხებს. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1968), პროფესორი (1972).

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7. -თბ., 1984. - გვ. 637

• 1983 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
• 1982 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• საქართველოსა და ქართველების აღმნიშვნელი უცხოური და ქართული ტერმინოლოგია (რედაქტორი). - თბილისი , მეცნიერება, 1993. - 628გვ.
• ვახტანგ მეექვსე (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1981. - 179გვ.
• ისტორიოგრაფიული ეტიუდები : ნარკვევები XIX საუკ. 70-იანი წლების ქართული ისტორიოგრაფიის შესავალი (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1981. - 135გვ.
• გეორგიევსკის ტრაქტატი და მისი მნიშვნელობა (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1980. - 87გვ.
• ქართული ისტორიული ძეგლები ქალაქ ასტრახანში (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1974. - 55გვ.
• რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობის ისტორიისათვის. XVIII ს. I მეოთხედი (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1960. - 236გვ.