სერგი ჟღენტი

დაბადების ადგილი: სოფელი ქვენობანი, ჩოხატაურის რაიონი.

1937-1941 წწ. მუშობდა ქართული ენის კათედრის გამგე ქუთაისის პედაგოგიურ ინსტიტუტში; 1950-1962წწ. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პრორექტორი სამეცნიერო დარგში. იკვლევდა ქართველური ენების სტრუქტურისა და ფონეტიკის თეორიულ საკითხებს. აღსანიშნავია მისი თანამედროვე ექსპერიმენტული მეთოდებით შესრულებული გამოკვლევები ქართველური ენების ფონეტიკაში. შეისწავლა ქართული სალიტერატურო ენის აქცენტუაცია, მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა საქართველოში ლოგოპედიის დამკვიდრებასა და განვითარებაში. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1949), პროფესორი (1950).

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.8.-თბ., 1984.-გვ.263

• ქართული ენის რიტმიკულ-მელოდიკური სტრუქტურა (ავტორი). - თბილისი, ცოდნა, 1963. - 194გვ.
• ქართველურ ენათა შედარებითი ფონეტიკა I : მარცვლის აგებულების პრობლემა (ავტორი). - თბილისი, თბ. სახ. უნ-ტის გამ., 1960. - 260გვ.
• ქართული ენის ფონეტიკა (ავტორი). - თბილისი, თსუ გამ-ბა, 1956. - 316გვ.
• ჭანურ-მეგრულის ფონეტიკა (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1953. - 208გვ.
• სვანური ენის ფონეტიკის ძირითადი საკითხები (ავტორი). - თბილისი, საქ. სსრ მეცნ. აკად. გამ-ბა და სტ., 1949. - 225გვ.
• ჭანური ტექსტები. არქაბული კილოკავი (ავტორი). - თბილისი, სსრკ. მეცნიერებათა აკად. საქ. ფილიალის გამ-ბა, 1938. - 219გვ.