ვასილ ლიონიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი სასირეთი, ქარელის რაიონი.

განათლება მიიღო ვლადიკავკაზის საქალაქო სასწავლებელში. 1881 წელს დაამთავრა ტფილისის კადეტთა კორპუსი, ხოლო 1885 წელს ტფილისის ქვეითთა იუნკერთა სასწავლებელი.

1885-1914 წლებში მსახურობდა 125-ე ვლადიკავკაზის ქვეითთა პოლკში, რაჭის მაზრის უფროსად და ბათუმის მაზრის სამხედრო უფროსად. 1909 წლიდან მსახურობდა მე-14 ქართველ გრენადერთა პოლკში პოდპოლკოვნიკად. მონაწილეობდა (1914-1918) წლების პირველ მსოფლიო ომში. 1914-1916 წლებში მეთაურობდა 118-ე ქვეით სათადარიგო ბატალიონს. 1916-1917 წლებში ირიცხებოდა კავკასიის სამხედრო ოლქის შტაბის რეზერვში. 1917-1918 წლებში მეთაურობდა კავკასიის ფრონტის 222-ე ქვეითთა პოლკს. 1918 წლის ივლისიდან თადარიგში გადავიდა და დადგა აღრიცხვაზე კავკასიის ფრონტის შტაბში. 1918-1921 წლებში მსახურობდა ქართულ ჯარში არმიის სამხედრო-სააღრიცხვო განყოფილების უფროსად. 1917 წლის რუსეთის ოქტომბრის რევოლუციის შემდეგ, თავადებმა ლიონიძეებმა გადაიკეთეს თავიანთი გვარი – ლეონიძეებად, რათა გადარჩენოდნენ რეპრესიებს საბჭოთა ხელისუფლების მხრიდან. პოლკოვნიკი (1911), ქართველი გენერალ-მაიორი.

წყარო:  სამხედრო ფიცის ერთგულნი: ქართველი გენერლები.-თბ., 2015.-გვ.70; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.376

• 1909 - წმინდა სტანისლავის II ხარისხის ორდენი
• 1903 - წმინდა ვლადიმირის IV ხარისხის ორდენი
• 1901 - წმინდა ანას III ხარისხის ორდენი