ზაურ მაჭავარიანი

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის მეტალურგიული, მოგვიანებით კი სამშენებლო ფაკულტეტი 1960 წელს.

1960 წელს მუშაობდა რუსთავის მეტალურგიული ქარხნის მილსაგლინავ საამქროში ოსტატად, ცვლის უფროსად, საამქროს უფროსის მოადგილედ; 1961-1971 წწ. საქართველოს საშენ მასალათა მრეწველობის სამინისტროს რუსთავის სარემონტო-მექანიკური ქარხნის დირექტორად, სახალხო კონტროლის რუსთავის საქალაქო კომიტეტის თავმჯდომარედ; 1971-1988წწ. იყო საქართველოს მშენებლობის სამინისტროს სამშენებლო გაერთიანება "თბილქალაქმშენის" N14 სამშენებლო ტრესტის მმართველის მოადგილე, ტურიზმისა და ექსკურსიების რესპუბლიკური საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე, სამშენებლო ტრესტ "საქკურორტმშენის" მმართველი; 1989-1993 წწ. სამშენებლო ტრესტ "საქსომხეთმშენის" მმართველი; 1983-1997 წწ. სამშენებლო-სამრეწველო მუნიციპალური საწარმო "თბილისის" პრეზოდენტი; 1997-2005 წწ. სს "მთავარინვესტის" გენერალური დირექტორი; მონაწილეობდა საქართველოს სხვადასხვა რაიონში მსხვილი საცხოვრებელი კომპლექსების, 500-ადგილიანი სასტუმროებისა და სანატორიუმების (ბათუმში, ოჩამჩირეში, მენჯში), "ბურევესტნიკის", "შრომითი რეზერვების", "მძლეოსნობის მანეჟის" სპორტული კომპლექსების თბილისში, ასევე, პიონერთა ბანაკების (მესტიაში, ონში, სიღნაღში) და საკურორტო-ტურისტული კომპლექსების (სოხუმში, გაგრაში, ქობულეთში, წყალტუბოში, ბორჯომში, ლაგოდეხსა და გორში) მშენებლობასა და რეკონსტრუქციაში; ხელმძღვანელობდა სომხეთისა და საქართველოს მიწისძვრისგან დაზარალებულ ზონებში სამშენებლო-აღდგენით სამუშაოებს; წლების განმავლობაში იყო საქართველოს კპ რუსთავის საქალაქო კომიტატის ბიუროს წევრი და საქალაქო საბჭოს დეპუტატი; მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები, მათ შორის "ანანია შირაკაცის" (სომხეთის რესპუბლიკის) ორდენი.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.380; წიგნი ღირსებისა: ტ. 4/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2002. - გვ.60

• 1999 - ღირსების ორდენი
  მოსახლეობის ტრანსპორტით მომსახურების ორგანიზაციულ უზრუნველყოფაში შეტანილი პირადი წვლილისა და