ნიკოლოზ სუხიაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. განჯა.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო ინდუსტრიული ინსტიტუტი საინჟინრო მექანიკის სპეციალობით 1925 წელს.

1926-1934წწ. მუშაობდა თბილისის წყალსადენში სხვადასხვა თანამდებობებზე; 1930-1933წწ. ამიერკავკასიის ნაგებობათა ინსტიტუტში მეცნიერ-თანამშრომლად; 1934-1944წწ. საპროექტო ინსტიტუტ "საქკომუნპროექტში" განყოფილების გამგედ, დირექტორის მოადგილედ; 1929-1939წწ. პროფესიული საქმიანობის პარალელურად ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში; 1944-1948წწ. მუშაობდა საქართველოს კომინალური მეურნეობის სახალხო კომისარიატის მთავარი სამმართველოს უფროსად; 1948-1972წწ. იყო საქართველოს კომუნალური მეურნეობის მინისტრის პირველი მოადგილე; წლების განმავლობაში იკვლევდა, აპროექტებდა და აშენებდა წყალსადენისა და კანალიზაციის ობიექტებს, მონაწილეობდა ნატახტრის წყალსადენის დაპროექტებაში, ერევნის ცენტრალიზებული წყალმომარაგების პროექტის დამუშავებაში, ფოთის წყალსადენის ახალი სამუშაო რეჟიმის შედგენაში; 1937 წელს, თბილისის წყალმომარაგების გაძლიერების საკითხთან დაკავშირებით, სხვა ცნობილ სპეციალისტებთან ერთად, მუშაობდა საგანგებო კომისიის შემადგენლობაში; როგორც ავტორი, ზედამხედველობდა ფოთის, ცხინვალის, გაგრისა და ზესტაფონის წყალსადენის მშენებლობას; მას ეკუთვნის წყალსადენის ახალი ობიექტების დაპროექტებისას ნიადაგქვეშა წყლის ხელოვნური გამდიდრების მეთოდის გამოყენების იდეა; მის მიერ შემოთავაზებული ინფილტრაციული აუზები გამოყენებულ იქნა ბოლნისის წყალსადენზე; 1958 წლიდან წყალმომარაგების საერთაშორისო ასოციაციაში სსრ კავშირის მუდმივი დელეგაციის წევრი იყო; მონაწილეობდა საერთაშორისო კონგრესების მუშაობაში ნაციონალურ მომხსენებლად. 20 წლის განმავლობაში თავმჯდომარეობდა სამთავრობო კომისიებს, რომლებიც ზღვისპირა ზოლის გამაგრების გადაუდებელ პრობლემებზე მუშაობდნენ.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. - თბ., 2017.-გვ.522-523

• ღირსების ორდენი
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი