ნიკოლოზ ასლამაზაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

1882 წელს მიაბარეს ი. მარტიროსიანცის სტამბაში, სადაც წერა-კითხვაში გაიწაფა. ეწეოდა თვითგანვითარებას. 1891 წლიდან მუშაობდა თბილისისა და ბაქოს სტამბებში. 1902 წელს გაემგზავრა რუსეთში (როსტოვის, მოსკოვის, პეტროგრადის სტამბებშიც მუშაობდა), სადაც 1918 წლის მარტამდე დარჩა, ბოლო 7 წელი პეტროგრადის სახელმწიფო სამეცნიერო აკადემიის სტამბაში (სადაც 30 ენაზე მეტი შრიფტი მოიპოვებოდა) მუშაობდა. მწერლობა "ივერიაში" დაიწყო (1897, №203-ფელეტონი "შავნაბადა, ანუ მწყემსი თათარი", ლეგენდა). ლენინგრადში, აკადემიის სტამბაში მუშაობის დროს (1908-1910) წერილებს (უფრო თარგმანებს) "დროებაში" ათავსებდა ("მირტა და სერაფიონი", "ეგვიპტური ლეგენდა", 1909, №41) და სხვ. 1923 წლიდან წერა ჟურნალ "ჩირაღდანში" განაახლა. შემდეგ "კომუნისტში", "პროლეტარულ მწერლობაში", "მერცხალში", "მიზანში", "თეატრი და ცხოვრებაში" ("დავიწყებული პოეტის საფლავი", 1924, №20). წერდა პატარ-პატარა რევოლუციური შინაარსის მოთხრობებს, უმთავრესად მუშა ხალხის ცხოვრებიდან ("წითელი დროსა ფრიალებს!", "ოცდახუთი თებერვალი", "ნაძალადევის არწივნი", "ქარხნის დარაჯი", "ლუკმა-პურის ძებნაში", "ახალი ცხოვრების დასაწყისი", "თეთრი ჯვარი", "ჩვენები მოდიან", "სოფელი ზეიმობს", "მართლმსაჯულების მოლოდინი", "ბაქოს საიდუმლო", "ბედნიერი მამა", "ქურქიანი კაცი"). გამოუქვეყნებელი დარჩა თბილისის და სხვა ქალაქების ყოფა-ცხოვრების ამსახველი მემუარები -"სამოცი წლის მანძილზე". ცნობილია, როგორც მუშათა მოძრაობის, უფრო ნაძალადევის, მხატვრული მემატიანე. მისი შემოქმედება განიხილა პლატონ ქიქოძემ ("მუშა", 1927, 27 მარტი, №1303).

წყარო: ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი:1801-1952: ტ.I .-თბ.,2018.-გვ.215; ქართველ მოღვაწეთა ნეკროპოლი. წ. 1/ შეადგ., წინასიტყვაობა, შენიშვნები და საძიებელი დაურთო სოლომონ ხუციშვილმა. -თბ., 1961. -გვ.20

• მოთხრობები (ავტორი) // წ. 1. - თბილისი, საქ. პროლეტ. მწერალთა ასოციაცია, (ზარია ვოსტოკას სტ.)., 1928. - 63გვ.
• ნაძალადევის არწივნი (ავტორი). - ტფილისი, სახელმწ. გამ-ბა, (ზარია ვოსტოკას სტამბა), 1927. - 119გვ.