იაკობ ვარძიელი

დაბადების ადგილი: სოფელი ხიზაბავრა, ასპინძის რაიონი.

დაამთავრა ბათუმის გიმნაზია 1913 წელს; მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი 1918 წელს.

მონაწილეობდა სტუდენტთა რევოლუციურ მოძრაობაში, შემდეგ პარტიულ მუშაობას ეწეოდა მოსკოვის მუშათა და ჯარისკაცთა შორის; 1917 წლის ოქტომბრის რევოლუციის გამარჯვების შემდეგ მუშაობდა მოსკოვის საბჭოს ადმინისტრაციული განყოფილების გამგედ და სხვა საპასუხისმგებლო პოსტებზე; 1920 წელს საქართველოში გამოგზავნეს საბჭოთა რუსეთის დიპლომატიურ კურიერად; 1922 წლიდან ჯერ ქ. მოსკოვისა და მოსკოვის გუბერნიის მილიციის უფროსი იყო, შემდეგ კრასნაია-პრესნიას რაიონის სასამართლო კოლეგიის თავმჯდომარე; 1923 წელს საქართველოს სსრ იუსტიციის სახალხო კომისარი იყო, შემდეგ - რესპუბლიკის პროკურორი; საქართველოს სსრ ცაკის მდივანი; ამიერკავკასიის სფსრ მუშგლეხინის სახალხო კომისრის მოადგილე; სახკომსაბჭოს საქმეთა მმართველი; საკ. კპ(ბ) ამიერკავკასიის საკონტროლო კომისიის პრეზიდიუმის წევრი. 1937 წელს დააპატიმრეს. ბრალად ედებოდა, რომ იყო მემარჯვენე კონტრ რევოლუციური ორგანიზაციის აქტიური წევრი, ეწეოდა კ/რ მავნებლურ საქმიანობას. სასჯელის ზომა - დახვრეტა. რევოლუციური მოძრაობის მოღვაწე საქართველოში. 

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.4.-თბ., 1979.-გვ.316-317

• კომუნისტური პარტია, წევრი (1917-)