ლუკა ისარლიშვილი

დაამთავრა თბილისის გიმ­ნაზია 1833 წელს.

სწავლობდა ნ. ბა­რათა­შვილთან ერთად, რომელზეც საინტერესო მოგონება დატოვა; სხვა­და­სხვა წლებში მსახურობდა თბილისის, ქუთაისის, გორის, ახალ­ციხის ადმინისტრაციულ, სასწავლო და სასამართლო დაწესებულებებში. ერთგული დამ­ცველგამტარებელი იყო სა­ქარ­თვე­ლო­ში ცარიზმის ოფიციალური პოლიტიკისა, რაც განსაკუთრებით მკაფიოდ გამომჟღავნდა 1881-1888წწ., როცა "კავკასიის საცენზურო კომიტეტში" მსახურობდა უმცროს ცენზორად და მდივნად. ამ თანამდებობაზე ყოფნისას ის ქართულ ჟურნალ-გაზეთებს უკრძალავდა ნებისმიერი ისეთი მასალის გამოქვეყნებას, რომელიც არ ეთანხმებოდა გაბატონებულ სახელმწიფო იდეოლოგიას. თანამედროვენი მას მიაწერენ გაზეთ "დროების" დახურვის ინიციატივას; თანამშრომლობდა ქართული ("ცისკარი") და რუსული ("კავკაზ", "ტიფლისსკი ვესტნიკ", ­"ტიფლის­სკი ლისტოკ", "გოლოს"...) პრესასთან, აქვეყნებდა ორიგინალურ თუ ნათარგმნ ლექსებს, ქართველოლოგიურ სამეცნიერო და სამეცნიერო-პო­პულარული ხასიათის თხზუ­ლებებს, მემუარებს. ცენზორი, სა­ხელმ­წიფო მოხელე.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.359; ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. II ე-ლ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2021.-გვ.467

• Письма о Грузии : [Соч.] Л.С. Исарлова (ავტორი). - Тифлис, 1899. - 418с.
• კათოლიკენი საქართველოში (ავტორი). - ტფილისი , გამოც. ზ. ჭიჭინაძის , 1898. - 36გვ.
• ლექსნი : თქმულნი ლუკა სტ. ისარლოვისა (ავტორის სურათით) (ავტორი). - ტფილისი, გამოც. ზ. ჭიჭინაძის , 1894. - 153გვ.