კონსტანტინე დადიანი

სამწერლო ასპარეზზე გამოვიდა 1870/80-იან წლებში. დაწერილი აქვს პოემები: "ყანშაუბეი", "გიორგი" (ჩვენი ცხოვრებიდან), "ოცნება", "ანუკა ბატონიშვილი" (გალექსილი ისტორია, გრიგილ რჩეულიშვილის მოთხრობის მიხედვით), "ძველი ამბავი"; თარგმნა პუშკინის "Цыганский табор" და სხვა ლექსები. კონსტანტინე დადიანის ხელნაწერები და წიგნები ხანძარმა გაანადგურა 1906 წლის 3 თებერვალს, როცა მისი შვილის მუშნის პოლიტიკური მოღვაწეობის გამო, ქუთაისის გენერალ-გუბერნატორის განკარგულებით, ალიხანოვ-ავარსკის სადამსჯელო რაზმმა კონსტანტინე დადიანის სახლს ცეცხლი წაუკიდა. "დიდი ნიკო" დადიანის შვილიშვილი, მუშნი დადიანის მამა. კონსტანტინე (კოწია) გიორგის ძე დადიანი. 

წყარო: ქართველ მოღვაწეთა ლექსიკონი, 1801-1952: ტ. I ა-დ / იოსებ იმედაშვილი.-თბ.,2018.-გვ.795

• სპარსეთის მეფე და ქართველი ტყვე (ავტორი). - ტფილისი, ცნობის ფურცლი-ს გამოცემა N3 და სტ. (ვ. გუნიასი), 1898. - 15გვ.
• ქებახან : პოემა ჩერქეზების ცხოვრებიდან (ავტორი). - ქუთაისი, "მეურნის" რედაქციის სტ., 1897. - 27გვ.