ვარლამ კაკუჩაია

დაბადების ადგილი: სოფელი დრანდა, სოხუმის ოკრუგი, ქუთაისის გუბერნია; (დაიბადა სხვა ინფორმაციით 1905 წელს).

დაამთავრა სოხუმის პადაგოგიური ტექნიკუმი 1925 წელს; სახელმწიფო პოლიტიკურ სამმართველოსთან არსებული უშიშროების სპეციალური სასწავლებელი.

1925-1926წწ. ასწავლიდა სოფელ მერხვეულის პირველი საფეხურის სკოლაში; 1926 წელს ჩააბარა ტფილისის უნივერსიტეტში ეკონომიკის ფაკულტეტზე; 1927 წლის ნოემბერში სწავლას თავი დაანება და მუშაობდა ტფილისის ამიერკავკასიის ტრანსპორტის მომხმარებელთა საზოგადოების პირადი მაგიდის გამგედ, სააღრიცხვო-გამანათლებელი განყოფილების მდივნად; 1928 წლის აპრილში დაბრუნდა უნივერსიტეტში, სადაც 1929 წლის ოქტომბრამდე სწავლობდა; შემდეგ მუშაობდა საქართველოს სსრ საკოლმეურნეო ცენტრის საქმეთა მმართველად (1929 წლის ოქტომბერ-დეკემბერი), საქართველოს კპ (ბ)ცკ-ის აგიტ-მასობრივი განყოფილების მდივნად (1930 წლის იანვარი-მარტი); 1923-1933წწ. იყო საკავშირო ალკკ წევრი1936 წლის დეკემბრიდან შევიდა კომუნისტური პარტიის რიგებში;  1946-1950წწ. იყო საბჭოთა კავშირის უმაღლესი საბჭოს II მოწვევის დეპუტატი ეროვნებათა საბჭოში ჩრდილოეთ ოსეთის ავტონომიური საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკიდან; 1930 წლის მარტიდა 1931 წლის მაისამდე იყო სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ტფილისის რაიონული განყოფილების რწმუნებულის თანაშემწე სოფელ ყარაიაზში; 1931 წლის მაისიდან 1937 წლამდე სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ყარაიაზის (დღევანდელი გარდაბნის მუნიციპალიტეტი) რაიონული განყოფილების უფროსი; 1937 წლის 4 სექტემბრიდან 1938 წლამდე შინსახკომის ზუგდიდის რაიონული განყოფილების უფროსი; 1938 წლიდან საქართველოს სსრ შინსახკომის  სახელმწიფო უშიშროების სამმართველოს განყოფილების უფროსის თანაშემწე; 1938 წლის 22 ოქტომბრიდან ამავე წლის 11 დეკემბრამდე ასრულებდა საქართველოს სსრ კპ (ბ) ცკ-ის ფოთის საქალაქო კომიტეტის პირველი მდივნის მოვალეობას; 1938 წლის დეკემბერში კვლავ შინსახკომში დაბრუნდა; 1938 წლის 29 დეკემბრიდან 1939 წლის 2 აპრილამდე საბჭოთა კავშირის შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის საგამოძიებო ნაწილის უფროსის თანაშემწის თანამდებობა ეკავა; 1939 წლის 10 მაისიდან 1941 წლის 26 თებერვლამდე ის აფხაზეთის შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარი იყო; 1940 წლის დეკემბერში ის საქართველოს სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისრის პირველი მოადგილე გახდა; 1941 წლის 11 მარტიდან 31 ივლისამდე იყო საქართველოს შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარი; 1941 წლის 7 აგვისტოდან 3 ოქტომბრამდე ის საქართველოს სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილეა; 1941 წლის 3 ოქტომბრიადნ 1942 წლის 18 იანვრამდე მუშაობდა საბჭოთა კავშირის შინსახკომის მეორე განყოფილების უფროსის მოადგილედ; 1942 წლის 18 იანვრიდან მეორე განყოფილების ბაზაზე შეიქმნა საბჭოთა კავშირის შინსახკომის მეოთხე სამმართველო იგივე ფუნქციებით და სამმართველოს უფროსის მოადგილე გახდა, სადაც 1943 წლის 7 მაისამდე იმუშავა; (ამავდროულად, 1942 წლის 1 ივნისიდან 1943 წლის 7 მაისამდე ის საბჭოთა კავშირის შინსახკომის მეოთხე სამმართველოს მეორე განყოფილების უფროსად ითვლებოდა); მეორე განყოფილების დავალებას გერმანელების მიერ ოკუპირებულ საბჭოთა ტერიტორიებზე შინსახკომის აგენტურის შექმნა წარმოადგენდა; 1943 წლის 7 მაისიდან 1947 წლის 26 მარტამდე იყო ჩრდილოეთ ოსეთის ასსრ სახელმწიფო უშიშროების სახალხო კომისარი - მინისტრი; 1945 წლის 10 ოქტომბრიდან 1946 წლის საქტემბრამდე მივლინებით იმყოფებოდა ბერლინში, სადაც მუშაობდა საბჭოთა კავშირის შინსახკომის - შინაგან საქმეთა მინისტრის რწმუნებულის მოადგილედ გერმანიაში; 1947 წლის 26 მარტიდან 13 აგვისტომდე იმყოფებოდა საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს კადრების სამმართველოს განკარგულებაში; 1947 წლის 13 აგვისტოდან 1951 წლის 31 ოქტომბრამდე მუშაობდა სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს ნოვოსიბირსკის საოლქო სამმართველოში უფროსის მოადგილედ; 1951 წლის 31 ოქტომბრიდან 1952 წლის 25 მარტამდე იყო საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს პირველი მთავარი სამმართველოს განკარგულებაში; 1952 წლის 25 მარტიდან 1953 წლის 16 მარტამდე მუშაობდა საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს როსტოვის საოლქო სამმართველოს უფროსის მოადგილედ; 1953 წლის 16 მარტიდან 1953 წლის 10 აპრილამდე იყო საქართველოს სინაგან საქმეთა მინისტრი; 1953 წლის 10 აპრილიდან 1953 წლის 5 ივლისამდე შინაგან საქმეთა სამინისტროს ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის კონტრდაზვერვის სამმართველოს უფროსი; 1953  წლის 5 ივლისს დააპატიმრეს; 1956 წლის 17 ივლისს ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის სამხედრო ტრიბუნალმა გაასამართლა და 15 წლით პატიმრობა შეუფარდა; გათავისუფლდა 1968 წლის 4 ივლისს; გათავისუფლების შემდეგ მუშაობდა სხვადასხვა სამეურნეო თანამდებობაზე; იგი რეაბილიტირებული არ არის; სპეციალური წოდებები: სახელმწიფო უშიშროების ლეიტენანტი (13.01.1936); სახელმწიფო უშიშროების მაიორი (29.12.1938); სახელმწიფო უშიშროების კომისარი (14.02.1943); გენერალ-მაიორი (1945 წლის 9 ივლისი); მიღებული ჰქონდა სამკერდე ნიშანი "შინსახკომის დამსახურებული მუშაკი" (1944); 6 მედალი; გარდაიცვალა 1982 წლის 28 მარტს (სხვა ინფორმაციით გარდაიცვალა 1982 წლის 16 აპრილს მოსკოვში); საბჭოთა სპეცსამსახურების თანამშრომელი.

წყარო: XX საუკუნის საქართველოს შინაგან საქმეთა და უშიშროების მინისტრები /თუშურაშვილი ო., ჯახუა ი. - თბ., 2013. - გვ.60-62;  Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898 - 1991: knowbysight.info; old.memo.ru

• 1950 - წითელი დროშის ორდენი
• 1945 - კუტუზოვის II ხარისხის ორდენი
• 1945 - წითელი ვარსკვლავის ორდენი
• 1944 - წითელი დროშის ორდენი
• 1942 - წითელი დროშის ორდენი
• 1941 - საპატიო ნიშნის ორდენი
• 1941 - შრომის წითელი დროშის ორდენი
• 1940 - წითელი ვარსკვლავის ორდენი