კოტე ცინცაძე

დაბადების ადგილი: ქ. ლანჩხუთი.

დაამთავრა ქუთაისის სამწლიანი სასულიერო საემინარია, საიდანაც დაიწყო მისი რევოლუციური ცხოვრება.

1903-1904წწ. რევოლუციურ საქმიანობას რსდმპ ქუთაისის კომიტეტში ეწეოდა; 1904 წელს გახდა რსდმპ-ს წევრი; 1904 წლის ნოემბერში ჭიათურაში გაემგზავრა პროპაგანდისტად, სადაც 1904 წლამდე მუშაობდა; 1906 წლის თებერვლიდან რევოლუციური საქმიანობა თბილისში განაგრძო; იმავე წლის სექტემბერში დააპატიმრეს და ორი თვის შემდეგ გაათავისუფლეს; ის სხვადასხვა ბოლშევიკ-რევოლუციონერებთან ერთად მონაწილეობდა ტერორისტულ აქტებში, ახდენდა ექსპროპრიაციებს; ერთ-ერთი ასეთი აქტის მზადების პროცესში ის 1907 წლის თებერვალში ქუთაისში კვლავ დააპატიმრეს; ციხეში მან 5 თვე დაჰყო, ივნისში კი ვიატკის გუბერნიაში გადაასახლეს; ორი კვირის შემდეგ კვლავ თბილისში ჩამოვიდა, აქედან კი ქუთაისში გაემგზავრა, სადაც სისრულეში უნდა მოეყვანა ციხიდან პატიმრების გაქცევა; 1908 წლის თებერვალში ბაქოში გაემგზავრა, სადაც კიდევ ერთ დაგეგმილ ექსპროპრიაციაში უნდა მიეღო მონაწილეობა, მაგრამ ამ გეგმის განხორციელება მას და მის ამხანაგებს არ დასცალდათ; 1914 წლის იანვრის ბოლოს ეტაპით ციმბირში გაამგზავრეს; მან მალევე დაიწყო მზადება გამოსაქცევად; რამდენიმე თვის შემდეგ ჩანაფიქრი სისრულეში მოიყვანა და 19 აგვისტოს თბილისში დაბრუნდა; 1915 წელს ბოლშევიკური ორგანიზაციების კავკასიის ბიუროს წევრი გახდა; 1916 წლის 18 აგვისტოს ჟანდარმერიამ კვლავ დააპატიმრა; 1917 წლის თებერვლის რევოლუციის შემდეგ ის გაანთავისუფლეს; 1918 წლის ივლისიდან სამუშაოდ გადავიდა ჩრდილოეთ კავკასიაში, თერგის ოლქში; ოქტომბერში დანიშნეს თერგის საოლქო საგანგებო კომისიის თავმჯდომარედ, სადაც 1919 წლის თებერვლამდე იმუშავა; ამის შემდეგ კვლავ საქართველოში დაბრუნდა, თუმცა რამდენიმე დღეში სხვა ცნობილ ბოლშევიკებთან ერთად დააპატიმრეს; 1919 წლის ბოლოს მან რამდენიმე ბოლშევიკ-რევოლუციონერთან ერთად მაინც მოახერხა ციხიდან გაქცევა და კვლავ არალეგალურ მუშაობას შეუდგა; 1921 წლამდე იყო ბოლშევიკთა კავკასიის ბიუროს წევრი, კავკასიის სამხარეო კომიტეტის წევრი, სამხედრო შტაბის წევრი, ქ. ბაქოს მუშათა დეპუტატების საბჭოს არალეგალური წევრი, თერგის საოლქო კომიტეტისა და აღმასკომის წევრი; 1921 წლის შემდეგ რევკომის წევრი, საქართველოს კპ (ბ) ცენტრალური კომიტეტის წევრი, ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის (ცსკ-ის) წევრი; ქ. თბილისის მუშათა დეპუტატების საბჭოსა და აღმასკომის წევრი; 1921 წლის 25 თებერვალს საქართველოს საბჭოთა ხელისუფლება დამყარდა; საქართველოს სსრ რევკომის 1921 წლის 10 მარტის ბრძანებით კონტრევოლუციასთან, საბოტაჟთან, სპეკულაციასთან და თანამდებობის პირთა ბოროტმოქმედებასთან საბრძოლველ საგანგებო საგამომძიებლო კომისიის თავმჯდომარედ დაინიშნა; ამ თანამდებობაზე მან 1922 წლის 3 ნოემბრამდე იმუშავა; 1923 წლიდან იყო მემარცხენე ოპოზიციის წევრი, ნაციონალ-უკლონისტი; 1926 წლის 5 თებერვლიდან ამავე წლის 11 ოქტომბრამდე საქართველოს სსრ უმაღლესი სასამართლოს თავმჯდომარედ მუშაობდა; 1928 წელს ის ბოლშევიკურ-ტოტალიტარული რეჟიმის მსხვერპლი გახდა; ის გადაასახლეს ყირიმში 3 წლით; 1930 წლის 8 დეკემბერს ციხეში ტუბერკულოზისგან გარდაიცვალა (გარდაცველების ცნობა აღებულია წყაროდან: XX საუკუნის საქართველოს შინაგან საქმეთა და უშიშროების მინისტრები, სხვა წყაროს მიხედვით გარდაიცვალა 1931 წელს). 

წყარო: საქართველოს უზენაესი სასამართლო: supremecourt.ge; XX საუკუნის საქართველოს შინაგან საქმეთა და უშიშროების მინისტრები /თუშურაშვილი ო., ჯახუა ი. - თბ., 2013. - გვ.99-101

• როგორ ვიბრძოდით პროლეტარიატის დიქტატურისათვის : ჩემი მოგონებანი 1903-1920 წლამდე (ავტორი). - ტფილისი, 1927. - 185გვ.