ილია მამალაძე

1929 წლიდან სიცოცხლის უკანასკნელ დღემდე ემსახურებოდა საქართველოს ენერგეტიკის განვითარების საქმეს. მუშაობა დაიწყო ზემო ავჭალის ჰიდროელექტროსადგურის (ზაჰესის) მორიგე ელექტროტექნიკოსის თანამდებობაზე; სხვადასხვა დროს მუშაობდა სარელეო დაცვის ინჟინრად, საქსელო რაიონის უფროსად; 1941-1961წწ. - "საქენერგოს" ცენტრალური ლაბორატორიის უფროსი; 1961 წლიდან - "საქენერგოს" მთავარი ინჟინერი; 1962 წლიდან "საქმთავარენერგოს" მთავარი ინჟინერი, უფროსის პირველი მოადგილე; 1979-1981წწ. - საპროექტო ორგანიზაცია "საქენერგოპროექტის" დირექტორი; 1981-1983წწ. - "საქმთავარენერგოს" დისპეტჩერული და ტექნოლოგიური მართვის საშუალებების საქსელო საწარმოს დირექტორი; სიცოცხლის უკანასკნელი 16 წლის განმავლობაში მუშაობდა ცენტრალურ ელექტროქსელში ინჟინრად. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები.

წყარო: გამოჩენილი ინჟინრები და მეცნიერები: კრებული/შემდგ.: მიტროპოლიტი ანანია ჯაფარიძე [და სხვ.]. -თბ., 2012. -გვ.104; წიგნი ღირსებისა: ტ. 2/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2001. - გვ.140

• 1997 - ღირსების ორდენი
• საქართველოს საპატიო ენერგეტიკოსი
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი (2 ორდენი)