ნიკო ხუდადოვი

დაბადების ადგილი: ქ. გორი. 

დაამთავრა თბილისის I გიმნაზია 1870 წელს; პეტერბურგის საგზაო მიმოსვლის ინსტიტუტში სწავლობდა, მალევე პეტერბურგის სამედიცინო-ქირურგიულ აკადემიაში გადავიდა, რომელიც 1876 წელს დაასრულა.
დაიბადა ინტელიგენტის ოჯახში; 1876-1878წწ. სერბეთ-ოსმალეთის ომის დროს ექიმად მსახურობდა სერბეთში გაგზავნილ რუსულ სანიტარულ რაზმში, ალექსანდროპოლის 161-ე ქვეით პოლკში; სტაჟირებისთვის მივლენილი იყო გერმანიასა და შვეიცარიაში; სტუდენტობის პერიოდში ახლოს იყო ქართულ ხალხოსნურ-რევოლუციურ წრესთან, კავშირი ჰქონდა ივანე ჯაბადართან, რის გამოც პოლიციის მეთვალყურეობის ქვეშ იმყოფებოდა; საქართველოში დაბრუნების შემდეგ აქტიურად იყო ჩართული სამედიცინო და საზოგადოებრივ საქმიანობაში; სხვადასხვა საკითხზე აქვეყნებდა პუბლიცისტურ წერილებს ქართულ პრესაში (მათ შორისაა პოლემიკა ილია ჭავჭავაძესთან ადგილობრივი თვითმმართველობის მოწყობისა და საგლეხო რეფორმის ნაკლოვანებების შესახებ); 1880-იანი წლების ბოლოს ექიმად მუშაობდა ხევსურეთში და ამ კუთხის შესახებ ეთნოგრაფიული ნაშრომი გამოაქვეყნა რუსულ ენაზე (1890); 1890 წელს ხელმძღვანელობასთან უთანხმოების გამო გარიცხეს თბილისის საიმპერატორო სამკურნალო საზოგადოებიდან; 1890-იან წლებში აირჩიეს თბილისის საქალაქო საკრებულოს ხმოსან წევრად; 1900-იან წლებში იყო ქალაქის რკინიგზის სახელოსნოთა საავადმყოფოს მთავარი ექიმი; აქტიურად მონაწილეობდა 1904-1905 წლების რევოლუციურ მოძრაობაში; ქალაქის ღარიბი მოსახლეობისთვის უსასყიდლოდ ატარებდა კონსულტაციებს, საჯარო ლექციებს, ხელს უწყობდა უფასო სასადილოებისა და სამკითხველოების, მუშებისთვის საკვირაო სკოლების დაარსებას; იგი იყო თბილისის მუშათა თეატრის შექმნის ერთ-ერთი ინციციატორი, რომელიც 90-იანი წლების დასაწყისში გაიხსნა ავჭალაში, ხუდადოვმა სიცოცხლის განმავლობაში არაერთხელ გაიღო საკუთარი თანხა ქველმოქმედებაში; ერთ-ერთი უდიდესი საქმე, რაც ხუდადოვმა გააკეთა, ეს არის 1893 წელს თბილისის განაპირას, ნაძალადევის ტერიტორიაზე, კუკიის მახლობლად, სახაზინო მიწაზე გააშენა ტყე-პარკი, რომელიც მის სახელს ატარებს (დღევანდელი ტუბდისპანსერის მიმდებარე ტერიტორიაზე); ტყის მასივის გაშენება ხუდადოვს სურდა, რომ ქალაქის მოსახლეობის ღარიბ ნაწილს ჰქონოდათ დასვენებისა და გართობის საშუალება; 1907 წლის 17 იანვარს ნიკოლოზ ხუდადოვს თბილისში ტერაქტი მოუწყვეს შავრაზმელებმა, მას სამჯერ ესროლეს რუსული ექსტრემისტული დაჯგუფების წევრებმა და მიღებული ჭრილობებისგან გარდაიცვალა; ნიკოლოზ ხუდადოვის და - სოფიო ცოლად ჰყავდა მწერალ ნიკო ლომოურს; თბილისის ერთ-ერთი ქუჩა მის სახელს ატარებს.

წყარო: საინფორმაციო პორტალი: intermedia.ge

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, წევრი (1881-)

• Заметки о Хевсуретии : Соч. (ავტორი). - Тифлис, тип. Канц. главноначальствующего гражд. ч. на Кавказе, 1887. - 37с.