სიკო კობიაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

სწავლობდა თბილისის სამხედრო სკოლაში (ქვეითი სპეციალობის იუნკერი); დაამთავრა გრუძიონძის ცენტრალური საკავალერიო სკოლა 1925 წელს.
დაიბადა თბილისის გუბერნიის აზნაურულ ოჯახში (ბიძამისი იყო პოლკოვნიკი ზურაბ კობიაშვილი); მონაწილეობდა 1921 წელს საბჭოთა რუსეთთან ომში; 1921 წლიდან ემიგრაციაში იყო ჯერ საბერძნეთში, შემდეგ პოლონეთში; 1922-1923წწ. სწავლობდა ვარშავის კადეტთა სკოლაში; გრუძიონძის ცენტრალური საკავალერიო სკოლის დამთავრების შემდეგ კონტრაქტით მსახურობდა პოლონეთის არმიაში; იყო პომერანიის მე-18 ცხენოსანი პოლკის მე-2 ლეიტენანტი, შემდეგ გრუძიონძის გარნიზონის კავალერიის სასწავლო ცენტრის ინსტრუქტორი (1927-1928); 1935-1937წწ. სწავლობდა პოლონეთის უმაღლეს სამხედრო სასწავლებელში, შემდეგ კაპიტნის წოდებით განამწესეს ბიდგოშჩში პომერანიის ცხენოსან ბრიგადაში; II მსოფლიო ომის დასაწყისში პოლონეთის დამარცხების შემდეგ ნაცისტური გერმანიის სამსახურში ჩადგა და შეუერთდა ვერმახტის ქართული ლეგიონს; თავდაპირველად მეთაურობდა 799-ე ქვეით ბატალიონს, 1943 წლიდან კი - ლეგიონს; 1945 წლიდან იმყოფებოდა ბრიტანელების, შემდეგ ამერიკელების ტყვეობაში; გათავისუფლების შემდეგ ცხოვრობდა ამერიკის შეერთებული შტატებში; მუშაობდა "ამერიკის ხმის" ქართულ სექციაში. სამხედრო მოღვაწე, ემიგრანტი.

წყარო: 8 ეპიზოდი ქართულ-გერმანული ურთიერთობების ისტორიიდან / რუსუდან დაუშვილი. - თბ., 2014. - გვ.72-107

• ქართველ "იუნკერთა კავშირი", წევრი (1928-1932)