ვალერიან ანჩაბაძე

დაამთავრა თბილისის ვაჟთა I-ლი გიმნაზია, შემდეგ ელიზავეტგრადის საკავალერიო სასწავლებელი (1913).

დაიბადა პოდპოლკოვნიკ თავად ტარას (თარაშ) ანჩაბაძის და ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების აქტიური წევრის, მარიამ დადიანი-ანჩაბაძის ოჯახში; I მსოფლიო ომის (1914-1918) დროს პორუჩიკის, შემდეგ როტმისტრის ჩინით მსახურობდა რიგის დრაგუნთა მე-11 პოლკში; დასავლეთის ფრონტზე ორჯერ დაიჭრა; 1918 წლიდან მსახურობდა საქართველოს რესპუბლიკის ჯარში; სამხედრო სამსახურში იყვნენ ასევე მისი უმცროსი ძმები - ვარლამი (ჭიჭი), ვლადიმერი (ლადი) და ნიკოლოზი (კოლია). კიდევ ერთი ძმა - ვიანორ ანჩაბაძე იყო სამხედრო ექიმი და აფხაზეთის სახალხო საბჭოს წევრი; 1921 წელს საბჭოთა რუსეთთან ომის დროს აფხაზეთის ფრონტზე ვალერიან ანჩაბაძე იყო სარდლის, გენერალ დავით ართმელაძის თანაშემწე; სოხუმის დასავლეთით არიერგარდულ ბრძოლებში მან შეაკავა ბოლშევიკური სამხედრო ნაწილები და ფრონტის ძირითად ძალებს მისცა აღმოსავლეთისკენ დახევის საშუალება; დაიღუპა გუმისთის ხიდთან ბრძოლაში; აფხაზეთის თავადთა საგვარეულოს წარმომადგენელი, რუსეთის იმპერიის და საქართველოს რესპუბლიკის არმიების ოფიცერი.

წყარო: რუსეთის საიმპერატორო არმიის ოფიცრები: ria1914.info

• 1917 - გიორგის ოქროს იარაღი
• 1915 - წმინდა ვლადიმირის IV ხარისხის ორდენი
• 1915 - წმინდა სტანისლავის III ხარისხის ორდენი
• 1915 - წმინდა ანას IV ხარისხის ორდენი