მიხეილ ნიკოლაიშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი მოზგონი (ჩიტას გუბერნია, რუსეთი).

დაამთავრა ბათუმის ჰუმანიტარული ტექნიკუმი 1925 წელს; საქართველოს სახელმწიფო პოლიტექნიკური ინსტიუტი ინჟინერ-ელექტრომექანიკოსის სპეციალობით - 1930 წელს.

1931 წელს - მთავარჰიდროენერგოპროექტის ამიერკავკასიის განყოფილების ინჟინერი; 1932-1937წწ. - აწჰესის მშენებლობა; 1938 წლიდან - საქართველოს კომუნალური საპროექტო ინსტიტუტი, ენერგეტიკული განყოფილების უფროსი ინჟინერი; 1939-1941წწ. - ზაჰესის ტექნიკური განყოფილება, უფროსი ინჟინერი, უფროსი; 1941 წლიდან - აწჰესის მთავარი ინჟინერი და დირექტორის მოადგილე; 1944 წლიდან - რიონჰესის მთავარი ინჟინერი, შემდეგ დირექტორის მოადგილე; 1956 წლიდან - რიონჰესების კასკადის დირექტორი; 1959 წლიდან - "საქმთავარენერგოს" ცენტრალური სარემონტო-მექანიკური ქარხნის მთავარი ინჟინერი, დირექტორის მოადგილე; 1963 წლიდან - საკავშირო ინსტიტუტი "ენერგოქსელპროექტი", საქართველოს განყოფილების მთავარი სპეციალისტი, პროექტის მთავარი ინჟინერი; 1966-1972წწ. - სამგორის ჰესების კასკადის მთავარი ინჟინერი და დირექტორის მოადგილე. 1973 წლიდან პერსონალური პენსიონერი. 1975 წლამდე მუშაობდა საქმთავარენერგოს სისტემაში; 1976 წლიდან გარდაცვალებამდე იყო თბილისის კერამიკული კომბინატის მთავარი კონსტრუქტორი. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები, მათ შორის 7 მედალი.

წყარო: საქართველოს ენერგეტიკოსები=Georgian Power Engineers: ენციკლოპედია.- თბილისი, 2016.- გვ.269-270

• 1961 - საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი
• ღირსების ორდენი (2 ორდენი)