გრიგოლ ლაშქაროვი

დაბადების ადგილი: ქ. სანქტ-პეტერბურგი.

1807 წელს მსახურობდა საგარეო საქმეთა კოლეგიაში. 1810 წელს იყო საგარეო საქმეთა სამინისტროს დეპარტამენტის განყოფილების უფროსი. 1812 წელს მონაწილეობდა რუსეთის სამამულო ომში; 1813–1814წწ. საზღვარგარეთის ლაშქრობაში. 1821 წლიდან გავიდა თადარიგში. 1826–1832წწ. იყო მოგილიოვის, 1832–1833წწ. გროდნოს ვიცე-გუბერნატორი, 1833–1834წწ. კიევის გუბერნატორი. 1834 წლიდან კვლავ არმიაშია. მსახურობდა I არმიის გენერალ-ინტენდანტად, 1835 წლიდან პოდოლსკის გუბერნატორად; 1839 წელს მიენიჭა გენერალ-მაიორის წოდება. დაინიშნა ვოლინის გუბერნატორად და ქ. ჟიტომირის სამხედრო კომენდანტად (1849 წლამდე). 1832 წლიდან იყო ნამდვილი სახელმწიფო მრჩეველი, 1849 წლიდან – სენატორი. რუსეთის იმპერიის არმიის გენერალ-ლეიტენანტი (1844), სახელმწიფო მოღვაწე, ცნობილი დიპლომატის, გენერალ სერგეი ლაშქაროვის ვაჟი. დაჯილდოებულია ორდენებითა და მედლებით.  

წყარო: საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.309

• 1814 - წმინდა ვლადიმირის IV ხარისხის ორდენი
• 1813 - წმინდა ანას II ხარისხის ორდენი
• წმინდა ვლადიმირის II ხარისხის ორდენი