შალვა ლიაძე

დაბადების ადგილი: გორის მაზრა.

დაამთავრა დონის (უკრაინა) პოლიტექნიკური ინსტიტუტი ინჟინერ-მელიორატორის სპეციალობით.

1914–1918წწ. მონაწილეობდა I მსოფლიო ომში; ევალებოდა ფრონტის ჰიდროტექნიკის ორგანიზება სპარსეთისა და თურქეთის ტერიტორიებზე; მუშაობდა საქართველოს წყალთა მეურნეობის სისტემაში; 1918–1923წწ. იყო გორის წყალთა მეურნეობის სამმართველოს უფროსი; ხელმძღვანელობდა დოესი-გრაკლისა და სკრა-ქარელის არხების, კასპის რაიონში მტკვარზე ხიდის მშენებლობას; 1923–1933წწ. ტირიფონის სარწყავი სისტემის დაპროექტებასა და მშენებლობას  ტირიფონის ველზე, სოფელ ხურვალეთთან არსებული ისტორიული ძეგლის, თამარ მეფის დროინდელი "რუსხუმალას", ანუ მიწაყრილში გაყვანილი სარწყავი არხის მონაკვეთის აღდგენას; 1937–1950წწ. მუშაობდა ტროპიკულ სნეულებათა ინსტიტუტში, სადაც დიდი წვლილი შეიტანა მალარიის წინააღმდეგ ბრძოლის საქმეში; 1950-1959წწ. "საქსახწყალპროექტში" მუშაობის დროს აქტიურად მონაწილეობდა სამგორის, აგრეთვე ტაშისკარისა და მუხრანის ველის სარწყავი სისტემების, კოლხეთის დაბლობზე დამშრობი არხების, ჭოროხისა და ცხენისწყლის მარეგულირებელი ნაგებობებისა და სოფლის წყალსადენების პროექტების შედგენაზე; 1959 წლიდან ეწეოდა ნაყოფიერ პედაგოგიურ საქმიანობას. სამელიორაციო საქმის ერთ-ერთი ფუძემდებელი საქართველოში.

წყარო: საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.362

• 1951 - საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი