ნიკოლოზ ლომიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ფლევი, ახლანდელი ხაშურის მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემია მხატვარ-არქიტექტორის სპეციალობით 1961 წელს.

1961–1994წწ. მუშაობდა "კავგიპროტრანსში"; ნამუშევრები: თბილისის მეტროპოლიტენის სადგურები – "დიდუბე" (1966), "გოცირიძე" (ყოფ. "ელექტროდეპო", 1966), "ისანი" (1971; სამივე არქიტ. გ. მოძმანიშვილთან ერთად), "სამგორი" (1971), "დ. გურამიშვილი" (1985; მხატვრები: ი. ტაბიძე, ა. ხარებავა, თ. ცხომელიძე), "ვაგზლის მოედანი-2" (1979; არქიტ. დ. იოსავასთან ერთად), "დელისი" (1979; მხატვარი თ. ცხომელიძე), "ვაჟა-ფშაველა" (2000); თბილისში ყოფილი "კავგიპროტრანსის" ადმინისტრაციული კორპუსი (1970), დავით აღმაშენებლის გამზ. N154, ვახუშტი ბაგრატიონის ხიდი თბილისში (1977, ინჟინრები გ. ბრეგვაძე, ი. კოშკაძე), რკინიგზის სადგური ქ. ანაპაში (1980), რიკოთის უღელტეხილის საავტომობილო გვირაბის სავენტილაციო შენობა (1982) და სხვ.

წყარო: საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ.420

• 1987 - საქართველოს დამსახურებული არქიტექტორი