გრიგოლ ბერიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ჩენჩხა, ახალქალაქის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი 1952 წელს 

1942-1943 წლებში მუშაობდა ახალქალაქის რაიონის სოფელ ქილდის არასრული საშუალო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლად; 1943 წლის 16 მაისიდან გაიწვიეს წითელ არმიაში და იბრძოდა კურსკის მისადგომებთან;  მონაწილეობდა ქ. პრაღის განთავისუფლებაში, 1947 წლის მაისამდე იმსახურა საბჭოთა არმიაში; დემობილიზებულმა 1952 წელს დაინიშნა გორის რაიონის სოფელ მეჯვრისხევის საშუალო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლად; 1961 წელს საცხოვრებლად გადმოვიდა თბილისში და მუშაობდა თბილისის ელმავალსამშენებლო ქარხანაში; 1970 წლიდან დანიშნეს ქართული ენის მასწავლებლად თბილისის 148-ე რუსულ საშუალო სკოლაში; 1972 წელს დაიცვა დისერტაცია ფილოლოგიურ მეცნიერებათა კანდიდატის სამეცნიერო ხარისხის მოსაპოვებლად და განაგრძო მუშაობა ი. გოგებაშვილის სახელობის პედაგოგიურ სამეცნიერო ინსტიტუტში უფროსი მეცნიერ-თაჩამშრომლის თანამდებობაზე; იგი არის 30-მდე სამეცნიერო შრომის ავტორი, მათ შორის რამდენიმე სქელტანიანი მონოგრაფიისა. გრ. ბერიძემ ომისა და შრომის ფრონტებზე დაჯილდოვდა მრავალი ორდენითა და 12 მედლით.

წყარო: ომგადახდილი მეცნიერები : საგამომცემლო ცნობები. კრებული / შემდგ.: გრიგოლ ბრეგაძე. - თბ., 2000. გვ. 17-18

• მედალი "გერმანიაზე გამარჯვებისთვის"
• შრომის ვეტერანი
• მედალი "მხედრული მამაცობისთვის"
• წითელი ვარსკვლავის ორდენი
• სამამულო ომის II ხარისხის ორდენი
• სამამულო ომის I ხარისსის ორდენი

• ძველი ბამელის ჩანაწერები : ინჟინერ გრ. ბერაძის მოგონებები (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1990. - 56გვ.
• ქართული ენის ჯავახური კილო (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1988. - 264გვ.
• ჯავახური დიალექტის სალექსიკონო მასალა (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1981. - 211გვ.