მიხეილ გეგეშიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტი 1939 წელს.

იყო მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე; 1948 წლიდან მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ისტორიის ინსტიტუტში, ერთდროულად 1949 წლიდან პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში; 1951-1954წწ. იყო ს. ჯანაშიას სახ. საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმის ეთნოგრაფიის განყოფილების გამგე; 1954-1959წწ. - საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის საზოგადოებრივ მეცნიერებათა განყოფილების სწავლული მდივანი; 1961-1966წწ. - ისტორიის, არქეოლოგიისა და ეთნოგრაფიის ინსტიტუტის საქართველოს ეთნოგრაფიული განყოფილების გამგე; 1966-1982წწ. - ამავე ინსტიტუტის კონკრეტულ სოციოლოგიურ გამოკვლევათა განყოფილების ხელმძღვანელი; მისი შრომები ეხება საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისა და ეთნოგრაფიის, აგრეთვე ზოგადად კულტურის ისტორიის კარდინალურ პრობლემებს (სამეურნეო ყოფა და კულტურა, თანამრდროვე ყოფა და კულტურა, ეთნიკური კულტურა და ტრადიციები, ეკოლოგიის კულტურულ-ისტორიული და სოციოლოგიური პრობლემები, კონკრეტული სოციოლოგიის საკითხები და სხვა); ქართულ ეთნიგრაფიულ მასალაზე დაყრდნობით წარმოაჩინა ბორბლის წარმოშობისა და განვითარების შესაძლებელი გზა. უძველეს ხანაში ჩასახულ სარწყავ მიწათმოქმედებას დაუკავშირა კულტურულ მცენარეთა მრავალგვარობა საქართველოში; დაამუშავა ეთნიკური კულტურების დაახლოებისა და ურთიერთგამდიდრების პრობლემა; თანამედროვეობაში ეთნიკური ტრადიციების გონივრული გამოყენების მიზნით გამოავლინა მათი ბუნება, სტრუქტურა და ფუნქციები, შეისწავლა მათი სტაბილურობა და ფუნქციები, შეისწავლა მათი სტაბილურობა და ტრანსფორმაციის საკითხები; ადამიანისა და ბუნების ურთიერთობის ისტორიული სურათის ფონზე წამოჭრა თანამედროვე ეკოლოგიის საკითხები, პირველმა ქართველ მეცნიერთა შორის გამოავლინა კონკრეტულ-სოციოლოგიურ კვლევათა მეთოდები საქართველოს მთის რეგიონთა სოციალური განვითარების პრობლემათა შესასწავლად; ღაწლმოსილი პროფესორი დაჯილდოებული იყო მედლებით "კავკასიის დაცვისათვის" და "გერმანიაზე გამარჯვებისათვის", მიღებული აქვს სამი საიუბილეო მედალი. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1964), პროფესორი (1970).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.572; საქართველოს მეცნიერებისა და ტექნიკის დარგის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატები 1993-2004 წწ. . -თბ., 2012.-გვ. 54; ომგადახდილი მეცნიერები : საგამომცემლო ცნობები. კრებული / შემდგ.: გრიგოლ ბრეგაძე. - თბ., 2000. გვ. 25-27

• 1994 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია, მეცნიერებისა და ტექნიკის დარგში (სიკვდილის შემდეგ)
  ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა დარგში 1976-1992 წლებში გამოცემული ნაშრომისთვის "მასალები საქართველოშინამრეწველობისა და ხელოსნობის ისტორიისათვის" 5 ტომად (9 წიგნად)
• 1979 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ეკოლოგიის კულტურულ-ისტორიული და სოციალური პრობლემები საქართველოში (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1981. - 165გვ.
• გიორგი ჩიტაია : ქართული საბჭოთა ეთნოგრაფიის ფუძემდებელი (დაბადების 90-ე წლისთავის გამო) (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1980. - 73გვ.
• ეთნიკური კულტურა და ტრადიციები (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1978. - 204გვ.
• სარწყავი მიწათმოქმედება საქართველოში : ისტ. ეთნოგრ. შესწავლის ცდა (ავტორი). - თბილისი, საქ. სსრ მეცნ. აკად. გამ-ბა და სტ., 1961. - 291გვ.
• ქართული ხალხური ტრანსპორტი = Сухопутные средства перевозки = Georgische Volkstransport : ტრანსპორტის ხალხური სახეობები საქართველოში (ავტორი) // წ.1. - თბილისი, 1956. - 230გვ.
• ადამიანთა რასები, რასიზმი და რასობრივი დისკრიმინაცია : მესტიაში წაკითხული საჯარო ლექციის სტენოგრამა (ავტორი). - თბილისი, 1950. - 40გვ.