ზაქარია გულისაშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი ჯიმითი, გურჯანიის რაიონი.

სწავლობდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში.

მასწავლებლობდა მეტეხში, პატარძეულში, კაკაბეთში, რუისპირში, საგარეჯოში; 1897 წელს ეკურთხა მღვდლად; იმავე წელს გამოქვეყნდა მისი პირველი თხზულება "ორიოდე სურათი მოთხრობიდან"; მას ეკუთვნის მოთხრობები: "მარტიაანთ პაპა" (1879), "მეტივე" (1881), "ბედნიერი კუნჭული" (1881); ნარკვევები: "მგზავრის შენიშვნები" (1882), "აწინდელ კახეთზე და ქართლზე" (1884); ისტორიულ–ეთნოგრაფიული წერილები: "გარდაბანისა და გაჩიანის საერისთაონი და მათი ნაშთი" (1900), "ჩვენი ხალხის ზნე–ჩვეულებანი", "ქორწილი ქვემო ქართლში"; ავტორია აგრეთვე წიგნებისა: "ანბანი მშობლიურ ენის" და "საქართველოს ძველი დროის მეფეებზედ" (1886); 1903 წელს მისი წინასიტყვაობით გამოიცა პ. ლარაძის თხზულება "დილარიანი".

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.195

• მოთხრობები, ნარკვევები (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. მწერალი, 1953. - 319გვ.