ვანიონ (ვალერიან) დარასელი

დაბადების ადგილი: სოფელი კახათი, ზუგდიდის რაიონი.

დაამთავრა ბათუმის ჰუმანიტარული ტექნიკუმი 1927 წელს; როსტოვის პედაგოგიური ინსტიტუტი 1940 წელს.

მისი ლექსები და მოთხრობები იბეჭდებოდა ქართულ პრესაში; 1934 წელს გამოაქვეყნა პირველი კრებული "ჩემი ტყვია და ჩემი ლექსები"; 1935 წლამდე მსახურობდა წითელ არმიაში; მისი შემოქმედების მთავარი თემაა სამოქალაქო და II მსოფლიო ომების ჰეროიკა, რომელთაც მიუძღვნა მოთხრობები: "მაშინ", "მეკვლე", "ქარი", "ნავარდი", "ბალადა", "უცხოელ ჯარისკაცებზე", რომანი – "ჩემი შვილი", პოემა – "რუსული გული"; მას ეკუთვნის აგრეთვე პოემა – "კიკვიძე" (1953), რომელიც დაიდგა თბილისის შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწფო აკადემიურ და თბილისის მოზარდ მაყურებელთა ქართულ თეატრებში; იდგმებოდა მისი სხვა პიესებიც: "გამახარე", "უფროსი ძმა", "ოცნება"; მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. ბელეტრისტი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.317

• ომისა და მშვიდობის დღეებში : პოეზია, პროზა, დრამატურგია (ავტორი). - თბილისი, ნაკადული, 1964. - 265გვ.
• ჩემი ტყვია და ჩემი ლექსები : ლექსები (ავტორი). - თბილისი, გაზ. სტალინელის გამოცემა, 1934. - 32გვ.