მამია დუდუჩავა

დაბადების ადგილი:სოფელი ქვემო ხეთი, ჩოხატაურის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის ალექსანდრე პუშკინის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტის ქართული ენისა და ლიტერატურის ფაკულტეტი 1931 წელს.

1944-1947წწ. იყო თბილისის ზ. ფალიაშვილის სახელობის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრის დირექტორი; 1948-1952წწ. თბილისის სამხატვრო აკადემიის რექტორი; 1952 წლიდან შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ თანამშრომელი; 1954 წლიდან ლიტერატურის თეორიის განყოფილების ხელმძღვანელი; წერდა კრიტიკულ წერილებს, მონოგრაფიებსა და ნარკვევებს ახალი ქართული ლიტერატურისა და ხელოვნების ისტორიის საკითხებზე; ნაშრომები: "ქართული საბჭოთა ფერწერა" (1939), "გიგო გაბაშვილი" (1946), "წერილები ხელოვნებაზე" (1948), "ახალი ქართული ხელოვნება" (1950), "ხელოვნების პრობლემები" (1959), "შოთა რუსთაველის ესთეტიკური ნააზრევი" (1966); მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები; ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1960), პროფესორი (1963).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. - თბ., 2012. - გვ.504

• 1969 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• 1965 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე

• გიგო გაბაშვილი : მონოგრაფია (ავტორი). - თბილისი, სახელგამი, 1953. - 48გვ.
• იაკობ ნიკოლაძე : მონოგრაფია (ავტორი). - თბილისი, ხელოვნება, 1953. - 94გვ.
• ახალი ქართული ხელოვნება (ავტორი). - თბილისი, ხელოვნება, 1950. - 132გვ.
• წერილები ხელოვნებაზე (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა მწერალი, 1948. - 248გვ.