გაიოზ იმედაშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი ხაშმი, საგარეჯოს რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტი 1929 წელს.

ქართველი ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1961). 1935 წლიდან მუშაობდა შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტში. გ. იმედაშვილის კვლევის საგანი ძველი ქართული საერო და სასულიერო მწერლობის, უპირატესად ვეფხისტყაოსნის პოეტიკისა და სტილის საკითხებია. მის წიგნში "რუსთველოლოგია" (1941) ისტორიულ-კრიტიკულ მიმოხილვასთან ერთად შეჯამებულია კვლევის ძირითადი ისტორიული ეტაპები და უმთავრესი პრობლემატიკა. გ. იმედაშვილის ფუნდამენტური ნაშრომი "რუსთველოლოგიური ლიტერატურა"(1957), შეიცავს 1712-1956 წლების ბიბლიოგრაფიულ ანოტაციებს. მისი მუშაობის შედეგები განზოგადებულია გამოკვლევაში "ვეფხისტყაოსანი და ქართული კულტურა" (1968). აღსანიშნავია მისი მონოგრაფიები: "ქართული საგალობლის პოეტიკის საკითხები" (1960), "რაინდული რომანი ქართულ მწერლობაში" (1965) და გამოკვლევები ძველ ქართულ ეპიკურ ძეგლებზე ("ამირანდარეჯანიანი", "სეილანიანი", "სირინოზიანი").

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.239

• 1969 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ვეფხისტყაოსანი და ძველი ქართული მწერლობა (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1989. - 391გვ.
• იოსებ იმედაშვილის ცხოვრების გზებზე (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1984. - 347გვ.
• რუსთველოლოგიური ლიტერატურა, 1712-1956 წლები (ავტორი). - თბილისი, საქ. სსრმეცნ. აკად. გამ-ბა და სტ., 1957. - 952გვ.
• ქართული კლასიკური ხანის მწერლობის პატრიოტიკა (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა და სტ., 1942. - 84გვ.