შალვა კობახიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი როდინაური, ზესტაფონის რაიონი.

დაამთავრა მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტი 1950 წელს.

1941-1946წწ. საბჭოთა არმიის რიგებში იმყოფებოდა, იბრძოდა მეორე მსოფლიო ომის სხვადასხვა ფრონტებზე. 1959 წელს კიევის უნივერსიტეტში დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია; 1974 წელს - სადოქტორო დისერტაცია; 1981 წელს მიენიჭა პროფესორის წოდება. 1972 წლიდან მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის კათედრის პროფესორის, ხოლო 2000 წლიდან - პოლიტოლოგიის ინსტიტუტის მთავარი მეცნიერ-თანამშრომლის თანამდებობებზე. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. გამოქვეყნებული ჰქონდა ათეულობით სამეცნიერო სტატია და მონოგრაფია. ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი (1974), პროფესორი (1981).

წყარო: ქართველი ფილოსოფოსები: IV საუკუნიდან XX საუკუნის ჩათვლით: ცნობარი.-ბათუმი, 2004. -გვ.110-111

• წითელი ვარსკვლავის ორდენი

• თავისუფლება: ნამდვილი და მოჩვენებითი (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1987. - 53გვ.
• "მატერიალიზმისა და ემპირიოკრიტიციზმის" იდეური სიმდიდრის დაუფლებისათვის (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1980. - 62გვ.
• Некоторые проблемы категории закона и закона источника развития (ავტორი). - Тбилиси, Мецниереба, 1977. - 276с.
• მატერიალისტური დიალექტიკის ძირითადი კანონები (ზოგიერთი საკითხი) : მასალები ლექციებისათვის ფილოსოფიაში (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1971. - 160გვ.