სტატიაში განხილულია არაბულ ენაზე დაწერილი ორი წერილი. წერილების სტილისტიკა და შინაარსი თითქმის ერთნაირია. მიუხედავად ლაკონურობისა, წერილები გარკვეულ შუქს ფენს XVIII ს. ჭამალალისა და ტინდის საზოგადოებების ისტორიას.