|
დაე, თუნდ მოვკვდე, არ მეშინიან, მაგრამ კი ისე, რომ ჩემი კვალი ნახონ მათ, ვინცა ჩემს უკან ვლიან, თქვან: "აღასრულა მან თვისი ვალი"; რომ ჩემს საფლავზედ დაყუდებულმან ქართველმა, ჩემგან შეყვარებულმან, გულწრფელობითა და სიმართლითა მე ჩამომძახოს თუნდ ჩუმის ხმითა: "იყავ მშვიდობით შენს მყუდრო ძილში! შენ გიცოცხლია, როგორც უნდოდა"; თქვას: "შენი ქნარი შორს ჩვენგან - ჩრდილში - ამაოდ ჩვენთვის არ ხმაურობდა". |
ქნარი - სიმებიანი სამუსიკო საკრავი. აქ: ილია
ჭავჭავაძის პოეზია. |