|
ანოტაცია:
წინამდებარე წიგნში განხილულია საქართველოს
ეროვნული
უსაფრთხოების
პოლიტიკისა და სისტემის ზოგიერთი ასპექტი.
გამოკვლეულია
სტარტეგიული არჩევანის, საგარეო
ორიენტაციის, სამხედრო ძალების მშენებლობის, სამხედრო
ძალებზე სამოქალაქო კონტროლის დინამიკა 1990-2000 წლებში.
ამასთან, წიგნში გაანალიზებულია
უსაფრთხოებისა და სამხედრო-სამოქალაქო ურთიერთობათა
სფეროში არსებული რიგი თეორიები და მიგნებები, რომლებიც
ქმნიან სამეცნიერო
საფუძველს ქართული მაგალითის უკეთ ახსნისა და
გეგებისათვის. წინამდებარე გამოკვლევა ერთ-ერთი პირველია
ამ სფეროშიქართულ ენაზე
შესრულებულ სამეცნიერო ნაშრომთა შორის.
წიგნი განკუთვნილია უმაღლესი სასწავლებლის
სტუდენტებისა და ფართო საზოგადოებისათვის.
სარჩევი:
წინათქმა
შესავალი
ნაწილი პირველი
ეოვნული უსაფრთხოება და
სამხედრო-სამოქალაქო ურთიერთობები
თავი პირველი.
საგარეო და საშინაო პოლიტიკის
გზაშესაყართან
1. პოლიტიკური სისტემა
2. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკა და
სისტემა
3. სამხედრო-სამოქალაქო ურთიერთობების
ადგილი და როლი ეროვნულ უსაფრთხოებაში
თავი მეორე.
სამხედრო-სამოქალაქო ურთიერთობების
ძირითადი თემები და მიგნებები: შედარებითი ანალიზი
1.
პროფესიონალიზმი და დემოკრატიული ღირებულებები
სამხედრო-სამოქალაქო ბალანსის ნიადაგი
2. ,,დაჰყავი და იბატონე!“
3. სამოქალაქო კონტროლი და აღმასრულებელი
ხელისუფლება
4. სამოქალაქო კონტროლი და საკანონმდებლო
ხელისუფლება
5. ეროვნული სტრატეგია, სტრატეგიული
საზოგადოება
6. არმია და საზოგადოება
7. სამხედრო სამსახური და ადამიანის
უფლებები
ნაწილი მეორე
ეროვნული უსაფრთხოებისა და
სამხედრო-სამოქალაქო ურთიერთობის პრობლემები საქართველოში
თავი პირველი.
არსებული მოსაზრებები და შეფასებები
1. საქართველოს თემა შესაბამის კვლევებში
2. პოსტკომიუნისტური პრობლემატიკა
თავი მეორე.
საქართველოს სტარტეგიული კურსის ზიგზაგები
1. უსაფრთხოების დისკურსი
2. რთული გზა ეროვნული უსაფრთხოების
კონცეფციისაკენ
3. სტრატეგიულ პარტნიორთა ძიებაში
თავი მესამე.
სამხედრო-სამოქალაქო ურთიერთობები
საქართველოში
1. შეიარაღებული ძალების მშენებლობა -
იდეები და პრაქტიკა - ჩამოყალიბების ეტაპები
2. სამოქალაქო კონტროლი - მიღწევები და
გამოწვევები
3. არმია და საზოგადოება - გაუცხოების
ზღვარზე
ბოლოთქმა
რეზიუმე
|
