როგორ შევისწავლოთ და ვასწავლოთ რუსთაველი // ქართული ენა და ლიტერატურა:[5 ტომად] : ტ.3: ძველი ქართული ლიტერატურა / გამოცდების ეროვნული ცენტრი. - თბ., 2009. - გვ.242-249.[MFN: 2183]
ბეჟან კილანავას მოგონება // "ყველას რაიმე აქვს სახსოვარი" : (მოგონებები ბეჟან კილანავაზე) / შეადგინა და გამოსაც. მოამზადა კოტე კილანავამ; რედ. ცირა კილანავა. - თბ., 2010. - გვ.121.[MFN: 7580]
შინაარსი: მეთოდური შენიშვნები ვეფხისტყაოსნის შესწავლისათვის; მეთოდური შენიშვნები რუსთაველის მსოფლმხედველობის კვლევისათვის; პოემის ლიტერატურულ-ფილოსოფიური წყაროები და ორიგინალობა; ვეფხისტყაოსნის მეცნიერული კვლევა და შუასაუკუნეების ფილოსოფიურ-თეოლოგიური პრობლემატიკა; არისტოტელე და რუსთაველი; შენიშვნები გურამიშვილის მიმართებისათვის რუსთაველთან; მსოფლიო ცივილიზაციის პროცესი და ვეფხისტყაოსანი
შინაარსი: შოთა რუსთაველი (საენციკლოპედიო ესკიზი); ვეფხისტყაოსნის მხატვრული სტრუქტურა და ე. წ. გაგრძელებების პრობლემა; ადამიანის ფილოსოფია იტალიურ რენესანსში და რენესანსული ესთეტიკა (პაულ კრისტელერის "რენესანსული აზროვნება" და ალექსეი ლოსევის "აღორძინების ესთეტიკა")
შინაარსი: მთვარის მოვანება; ავთანდილის "ძალნი ზეციერნი"; ვეფხისტყაოსნის კრონოსი; ნესტანის ცხრა და შვიდი ცა; ვეფხისტყაოსნის ასტრალური სიმბოლიკის ერთი ნიმუში ("მზე მაბრუნვებს, არ გამიშვებს"...)
შინაარსი: ვეფხისტყაოსნის უზენაესი არსების მიმართებისათვის ქრისტიანულ ღვთაებასთან; ვეფხისტყაოსნის "საღმრთოთა სახელთათვის"; მზე - "ხატი ღმრთისა"; "მზიანი ღამე"; "უჟამო ჟამი"; "ერთარსებისა ერთისა"; "ბუნება-ზიარი"; "სამებისა... მისწორებული და აღმატებული"; ვეფხისტყაოსნის "სახე ყოვლისა ტანისა"; ქრისტიანული სიმბოლიკის რემინისცენცია; ვეფხისტყაოსანში ("დღე ჰგვანდა არ აღვსებისა" ანუ "დღესასწაულს კი ის დღე არ ჰგავდა"); ღმრთისმოშიშებისათვის ანუ "შიში შეიქმს სიყვარულსა" (ვეფხისტყაოსნის ფრაზეოლოგიური მიმართებისათვის ქართულ სასულიერო მწერლობასთან)
შინაარსი: ეთიკის ძირითადი პრობლემები ვეფხისტყაოსანში; ქართული ეკლესია და ვეფხისტყაოსანი; ქრისტიანული ეთიკის ძირითადი პრინციპები; ვეფხისტყაოსნის იდეალურ გმირთა ზნეობა; ქრისტიანული ეთიკის თვალსაზრისით; სიკეთისა და ქველმოქმედების არსი ვეფხისტყაოსნის ეთიკურ კონცეფციაში; არისტოტელეს ეთიკასთან რუსთველის ეთიკური შეხედულებების მიმართებისათვის; სიკეთე და ქველმოქმედება არისტოტელეს ეთიკური სისტემით; არისტოტელეს "საშუალი" და ვეფხისტყაოსანი; მიჯნურობის თეორია ვეფხისტყაოსნის პროლოგში; სასიძოს მოკვლის გადაწყვეტა - საუკეთესო საშუალი შექმნილ სიტუაციაში; თათბირი ქაჯეთის ციხესთან - ხერხისა და გმირობა-მამაცობის საუკეთესო შეხამება; სიუხვის არისტოტელესეული გაგება და ვეფხისტყაოსანი; ვაჟკაცობის არისტოტელესეული გაგება და ვეფხისტყაოსანი; სხვა მიმართებანი არისტოტელეს ეთიკასა და ვეფხისტყაოსანს შორის; არისტოტელეს დიდსულოვანი და რუსთველის იდეალური გმირები; რუსთველის ეთიკური შეხედულებების სხვა წყაროები; რამ განაპირობა ვეფხისტყაოსნის მორალური კონცეფციის დაყრდნობა არისტოტელეს ეთიკაზე?; რა გზით შეიძლებოდა მისულიყო რუსთველი წმინდა არისტოტელესთან?; "მართალი სამართლის" ცნებისათვის; "პლატონისგან სწავლა-თქმული" და მისი მსოფლმხედველობითი დატვირთვა
შინაარსი: ქართული აზროვნების ხასიათი რუსთველის წინადროინდელ ხანაში; სიახლე XII-XIII საუკუნეების ქრისტიანულ აზროვნებაში და რუსთველი; არისტოტელეს ფილოსოფია და შუასაუკუნეების აზროვნების შერწყმა; არეოპაგიტიკა და ვეფხისტყაოსანი; ასტროლოგია - შუასაუკუნეების მეცნიერება; ქრისტიანული დოგმატიკის პროცესი რენესანსულიგზით; ადამიანი- ახალი აზროვნების ქვაკუთხედი