ნიკოლოზ ბიძინას ძე ერისთავი

ქსნის ერისთავთა შთამომავალი, ნიკოლოზ ბიძინას ძე ერისთავი დაიბადა 1831 წლის 1 იანვარს სოფ. კარალეთში (ახლანდელი გორის მუნიციპალიტეტი). მისი მეუღლე იყო ეკატერინე ზაქარიას ასული სარაჯიშვილი.

ნიკოლოზ ერისთავი მონაწილეობდა ყირიმისა (1853–1856 წწ.) და რუსეთ-ოსმალეთის (1877–1878 წწ.) ომებში. სამხედრო კარიერის დასაწყისში, 1867 წელს, იყო თერგის ოლქის ჩაჩნეთის ოკრუგის, 1874 წელს – იმავე ოლქის გროზნოს ოკრუგის უფროსი, 1878 წელს – ბათუმის ოლქის სამხედრო გუბერნატორის თანაშემწე, 1883 წელს – ქუთაისის სამხედრო გუბერნატორის თანაშემწე, ბათუმის გარნიზონის უფროსი.

1884 წელს ნიკოლოზ ერისთავს მიენიჭა რუსეთის იმპერიის არმიის გენერალ--მაიორის წოდება. 1912 წლიდან გენერალ-ლეიტენანტია.

ხანგრძლივი სამხედრო კარიერის მანძილზე ნიკოლოზ ერისთავი დაჯილდოვებული იყო ოქროს ხმლით; წმ. ანას (I, II), წმ. სტანისლავის (I, II), წმ. ვლადიმირის სხვადასხვა ხარისხის ორდენებით; მიღებული ჰქონდა, აგრეთვე, თურქული მეჯიდიეს, სპარსეთის ლომისა და მზის და ბუხარის ოქროს ვარსკვლავის (I ხარისხი) ორდენები.

გენერლის მაღალ სამხედრო წოდებას ატარებდნენ ნიკოლოზ ერისთავის ძმები - მიხეილ და კონსტანტინე ერისთავები და შვილები - ალექსანდრე (1873-1955) და გიგუშა  (1875-1947) ერისთავები.

ნიკოლოზ ბიძინას ძე ერისთავი გარდაიცვალა 1912 წლის 18 აპრილს, თბილისში.  დაკრძალულია თბილისის კალოუბნის წმინდა გიორგის ეკლესიის საგვარეულო აკლდამაში.

წყარო:

 1.  საქართველო:  ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014. - გვ. 62

2. georgianencyclopedia.ge/index.php/ერისთავი_ნიკოლოზ