ენვერ ცქიტიშვილი

ენ­ვერ ომა­რის ძე ცქი­ტიშ­ვი­ლი და­ი­ბა­და 1961 წლის 15 ნო­ემ­ბერს, ლუ­განსკის მხა­რე­ში, ქალაქ კომუნარსკში (ახლა ალჩევსკი). ვი­კი­პე­დი­ა­ში მოხ­სე­ნი­ე­ბუ­ლია, რო­გორც პო­ლი­ტი­კო­სი და მე­ნე­ჯე­რი. ის იყო უკ­რა­ი­ნის რადას დე­პუ­ტა­ტი 2002- 2006 წლებ­ში. 2011 წლი­დან კი "აზოვსტა­ლის“ გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რია.

„აზოვსტალი“ ევროპის ერთ-ერთი უდიდესი მეტალურგიული კომბინატია. მდებარეობს დონბასის რეგიონში, ქ. მარიუპოლში. ჯერ კიდევ 1933 წელს ამოქმედდა და თუჯის ჩამოსხმასთან ერთად, სატანკო ჯავშნის ფილებსაც ამზადებდა. მისი აშენების ადგილი აზოვის ზღვის სანაპიროზე საბჭოთა ხელისუფლებამ ნედლეულთან იოლი წვდომის გამო აარჩია. რუსეთის მიერ უკრაინაში შეჭრამდე ქარხანაში 10 ათასზე მეტი ადამიანი მუშაობდა.

ენვერ ცქიტიშვილი წარმოშობით საქართველოდანაა. მამამისი ქუთაისში დაიბადა. ბავშვობაში ენვერიც ხშირად ისვენებდა ქუთაისთან ახლოს, ერთ ულამაზეს ადგილას, სადაც დღესაც ცხოვრობენ მისი ბიძა, ბიცოლა, ბიძაშვილები და მათი შვილები.

1976-1980 წლებში სწავლობდა კომუნარსკის ინდუსტრიულ ტექნიკუმში. ამავე დროს, მუშაობდა ზეინკლად მეტალურგიულ ქარხანაში.

1980-1982 წწ. მსახურობდა საბჭოთა არმიაში.

1983 წლიდან რამდენიმე წელიწადი კვლავ მეტალურგიულ კომბინატში საქმიანობდა სხვადასხვა პოზიციაზე.

1991 წელს დაამთავრა კომუნარსკის სამთო-მეტალურგიული ინსტიტუტი ინჟინერ-მეტალურგის სპეციალობით. აქვს ტექნიკურ მეცნიერებათა კანდიდატის სამეცნიერო წოდება სპეციალობით „ტექნიკური თბოფიზიკა და სამრეწველო თბოენერგეტიკა“.

1999 წლის დეკემბრიდან ალჩევსკის მეტალურგიული კომბინატის გენერალური დირექტორი და გამგეობის თავმჯდომარეა.

2002-2007 წლებში მოღვაწეობდა პოლიტიკის სფეროში.

2008 წლის თებერვლიდან ხელმძღვანელობდა მაკეევსკის მეტალურგიულ ქარხანას, სადაც კრიზისულ პერიოდში მნიშვნელოვანი გარდაქმნები განახორციელა პროდუქციის გამოშვების კუთხით.

2010 წლის სექტემბრიდან „აზოვსტალის“ გენერალური დირექტორის მოვალეობის შემსრულებელი იყო, 2011 წლის 22 აპრილს კი გენერალურ დირექტორად აირჩიეს.

„აზოვსტალს“ უკვე ნანახი აქვს ძალადობა. ქარხანა მეორე მსოფლიო ომის დროს 1941 წელს გაჩერდა. მაშინ საბჭოთა კავშირმა კომბინატის დიდი ნაწილი აღმოსავლეთში გადაიტანა და ნაცისტების ოკუპაციას გაარიდა. 1943 წლის სექტემბერში მარიუპოლის გათავისუფლების შემდეგ ქარხნის აღდგენა დაიწყო.

2022 წლის გაზაფხულზე მარიუპოლზე შეუწყვეტელი თავდასხმის გამო „აზოვსტალმა“ კვლავ შეაჩერა მუშაობა. უკრაინელებისთვის ამ ვითარებაში ახალი არაფერია. მათ სწამთ, რომ  „აზოვსტალს“ თავიდან ააშენებენ, როგორც ეს მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ მოხდა.

„ჩვენ დავბრუნდებით ქალაქში, აღვადგენთ საწარმოს და ავაღორძინებთ მას. ის ისევე იმუშავებს და დიდებას მოუტანს უკრაინას, როგორც ეს ადრე იყო. რადგან მარიუპოლი და „აზოვსტალი“ უკრაინაა“, - წერს ენვერ ცქიტიშვილი.
ენვერ ცქიტიშვილს ჰყავს მე­უღ­ლე და ერთი ქა­ლიშ­ვი­ლი, იულია, რო­მე­ლიც 2013 წელს ცოლად გაჰყვა არტურ კრავეცს.

ინ­ტერ­ნეტ­ში გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბუ­ლი მა­სა­ლე­ბის მი­ხედ­ვით, ენვერ ცქიტიშვილი ბავ­შვო­ბის წლებ­ში გა­ტა­ცე­ბუ­ლი ყო­ფი­ლა ფეხ­ბურ­თით და ფეხ­ბურ­თე­ლო­ბა­საც აპი­რებ­და. უკვე მოზ­რდი­ლო­ბა­ში კი მის უდი­დეს გა­ტა­ცე­ბად წიგ­ნე­ბი და მათი შეგ­რო­ვე­ბა იქცა. ის ბიბ­ლი­ო­ფი­ლია, რომ­ლის ბიბ­ლი­ო­თე­კაც 2014 წლამ­დე უკ­რა­ი­ნის სამ სა­უ­კე­თე­სო კერ­ძო კო­ლექ­ცი­ა­ში შე­დი­ო­და და არა­ერთ უიშ­ვი­ა­თეს გა­მო­ცე­მას აერ­თი­ა­ნებს. მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი გამოცემებია - ბიბლია, პუშკინისა და დოსტოევსკის ნაწარმოებები, ლევ გუმილიოვის ნაშრომები და სხვა.

წყარო:

1. https://www.ambebi.ge/article/275816-mama-daibada-kutaisshi-ik-mqavs-natesavebi-gmi/ 

2. https://ru.wikipedia.org/ Цкитишвили, Энвер Омарович 

3. https://mariupol.news/persons/tskitishvili-enver-omarovich