(adsorbtio, ad თან, sorbeo ვშთანთქავ; адсорбция; adsorbtion) სითხის ან მყარი სხეულის ზედაპირული შრის მიერ აირიდან ან ხსნარიდან რაიმე ნივთიერების შთანთქმა. =გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო More…
(adductio; аддукция; adduction) (ლათ. adducere მიზიდვა) – კიდურის ან მისი ნაწილის (მაგ., თითის) მიზიდვა შუა სიბრტყისკენ. =გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო ტერმინოლოგიის More…
(aeratio; аэрация; aeration) aeratio (ბერძნ. aer ჰაერი) – 1. მიკრობიოლოგიაში: საკვები ნიადაგის გამდიდრება სტერილური ჰაერით ან ჟანგბადით, რაც ხელს უწყობს ბიომასის გამოსავალის გაზრდას აერობული More…
(aerobi; аэробы; aerobes) (ბერძნ. aer ჰაერი, bios სიცოცხლე) – მიკროორგანიზმები, რომელთა ზრდისა და გამრავლებისათვის აუცილებელია თავისუფალი ჟანგბადის არსებობა. =გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო More…
(aerobiosis; аэробиоз; aerobios) (ბერძნ. aer ჰაერი, bios სიცოცხლე) – სიცოცხლე გარემოში თავისუფალი ჟანგბადის არსებობის შემთხვევაში. =გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო ტერმინოლოგიის More…
(aerodontalgia; аэродонталгия; aerodontalgia) (ბერძნ. aer ჰაერი, odus კბილი, algos ტკივილი) – თვითმფრინავში ან მაღალ მთაზე ასვლისას, ატმოსფერული წნევის ცვლილების გამო განვითარებული კბილის More…
(aerosolum; аэрозол; aerosol) (ბერძნ. aer ჰაერი, sole კოლოიდური ხსნარი) – ჰაერში შეწონილი უმცირესი ნაწილაკები. მედიცინაში იყენებენ ორგანიზმში სამკურნალო პრეპარატების შესაყვანად ინჰალაციის More…
(aerotherapia; аэротерапия; aerotherapia) (ბერძნ. aer ჰაერი, therapeia მკურნალობა) – ჰაერით მკურნალობა რომლის მიზანია ორგანიზმის გაკაჟება და ჟანგბადით უზრუნველყოფა. See also: More…
(aerootitis; аэроотит; aerootitis) (ბერძნ. aer ჰაერი, otos ყური, itis ანთება) – ატმოსფერული წნევის მკვეთრად დაწევის შედეგად განვითარებული შუა ყურის ანთება. უფრო ხშირად ემართებათ მფრინავებს. More…
(aerophagia; аерофагия; aerophagia) (ბერძნ. aer ჰაერი, phagos ვჭამ) – ჰაერის ზედმეტი რაოდენობით ჩაყლაპვა, რაც იწვევს აირების დაგროვებას კუჭში. =გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო ტერმინოლოგიის More…
(aerophobia; аэрофобия; aerophobia) (ბერძნ. aer ჰაერი, phobos შიში) – ცოფის (ჰიდროფობიის) ერთერთი ყველაზე დამახასიათებელი სიმპტომი – ჰიპერმგრძნობიარობა ჰაერის მცირე მოძრაობაზეც კი. More…
(morbus; болезнь; illness (disease)) ორგანიზმის ცხოველქმედების, მისი ჰომეოსტაზის დარღვევა გარეგანი ან შინაგანი გამღიზიანებლების, ფიზიკური, ქიმიური, ბიოლოგიური და სხვა ფაქტორების გავლენით. More…
(morbus Addisoni; Аддисонова болезнь; Addison’s disease) ინგლისელი მეცნიერის თ. ადისონის გვარის მიხედვით, რომელმაც პირველად აღწერა ეს დაავადება 1855 წელს. ენდოკრინული ავადმყოფობაა. More…
(morbus Altsheimeri; болезнь Алцгеймера; Altzheimer’s disease) ცენტრალური ნერვული სისტემის პროგრესირებადი დაავადება, რომლის მთავარი სიმპტომია ამნეზია. ამ დაავადების ეტიოლოგია აქამდე უცნობია. More…
See also: ბაზედოვის დაავადება =გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო ტერმინოლოგიის ქართულ-ინგლისურ-რუსულ-ლათინური განმარტებითი ლექსიკონი / გ. გოგიჩაძე, ა. გედენიძე, ჯ. ჭუმბურიძე ; [რედ.: ნოდარ More…
(morbus Bazini; болезнь Базена; Bazin’s disease) ახალგაზრდა ქალების იშვიათი დაავადება, როდესაც კანქვეშ, წვივების კუნთების მიდამოში, უჩნდებათ მტკივნეული კვანძები. ეს კვანძები შეიძლება More…
(morbus Batteni; болезнь Баттена; Batten’s disease) იშვიათი მემკვიდრული დაავადება. ცხიმოვანი ნივთიერებები გროვდება ნერვული სისტემის უჯრედებში, რაც ადამიანში იწვევს პროგრესირებადი More…
(morbus Boweni; болезнь Боуена; Bowen’s disease) (ი. ბოუენი – ამერიკელი დერმატოლოგი) – კანის დაავადებაა, ობლიგატური პრეკანცერი. ხასიათდება ეპიდერმისში დისკერატოზული ცვლილებებით, რაც ხშირად More…
to main page 
top of page