A C D E F G H I L M N O P Q R S T U V

მა მგ მე მთ მი მკ მნ მო მრ მს მუ მფ მქ მღ მშ მც მწ მხ
მეა მებ მედ მეთ მელ მემ მენ მეო მერ მეს მეტ მეფ მეჩ მეც მეწ
selected terms: 28 page 1 of 2
მეათედები
(ლათ. decima (pars) „მეათე (ნაწილი)“) (Decime) ღმრთისადმი მიძღვნილი მიწათმოქმედების ნაყოფისა და საქონლის ათი პროცენტის ტოლი შესაწირავი, რომელსაც სწირავდა ისრაელი ხალხი კულტის საჭიროებისა და More…
მებაჟე
(ლათ. publicanus, ნაწარმოებია სიტყვიდან publicum „საჯარო განძი“) (Pubblicano) ძველ რომში ასე იწოდებოდნენ პირები, რომლებიც საჯარო ვაჭრობის გზით იძენდნენ გადასახადის აკრეფის უფლებას. იესოს დროს More…
მებრძოლი ეკლესია
(Militante, Chiesa) დედამიწაზე მცხოვრებ ყველა მონათლულ მორწმუნეთა ერთობლიობა. განსხვავდება განმწმედელი ეკლესიისა (სულები სალხინებელში) და მოზეიმე ეკლესიისაგან (ნეტარნი). კონსტიტუციაში Lumen More…
მედიტაცია
(ლათ. meditatio „ვარჯიში“, უფრო ზუსტად, „სულიერი სავარჯიშო“) (Meditazione) საუბარია ყურით მოსმენილისა და გონებით გააზრებულის ათვისებისათვის საჭირო სამუშაოზე. ესაა იდეათა გადამუშავება, More…
მედიუმი
(ლათინური ზედსართავის, medius-ის საშუალო სქესის ფორმიდან, „შუაში მდგომი“, „საშუამავლო“) (Medium) პიროვნება, რომელსაც პარაფსიქოლოგიისათვის ცნობილი გარკვეული ფენომენების გამოწვევის უნარი აქვს. More…
მეთაური
(ლათ. praepositus (ზმნიდან praeponere) „უპირატესობის მინიჭება“, „წინ დაყენება“) (Preposto (o Preposito)) ცალკეულ სამონაზვნო კონგრეგაციათა მთავარი ზემდგომი. ძველად ტერმინი აღნიშნავდა More…
მეთოდისტები
(Metodisti) მეთოდისტებს ან აგრეთვე Holy club-ს ოქსფორდში დაცინვით უწოდებდნენ სტუდენტებისა და მორწმუნე საეროების ბიბლიურ წრეს, რომელიც ძმებ ჩარლზ (†1788) და ჯონ უესლების (†1791) თაოსნობით More…
მელქიტები
(სირიულიდან malka „მეფე“) (Melchiti) ბიზანტიური წესის ქრისტიანები, რომლებიც მიეკუთვნებიან ანტიოქიის, იერუსალემისა და ალექსანდრიის საპატრიაქროებს და რომლებმაც ქალკედონის კრების (451) შემდეგ More…
მემენტო
(ლათ. Memento „გახსოვდეს“) (Memento) ასე ეწოდება ორ ლოცვას, რომლებსაც წირვისას მღვდელმსახური აღავლენს როგორც ცოცხალთათვის, ისე გარდაცვლილთათვის. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის More…
მენოელნი (მენონიტები)
(Mennoniti) ანაბაპტისტური სექტა, დაარსებული ჰოლანდიელი მღვდელმსახურის, მენო სიმონსის (1496-1561) მიერ, რომელმაც 1531 წელს ხელახლა მოინათლა. ჰოლანდიაში მენოელებს სასტიკად დევნიდნენ. More…
მენორა
(Menorah) შვიდრტოიანი შანდალი. დავითის ექვსქიმიან ვარსკვლავთან ერთად ებრაული რელიგიის ერთ-ერთი სიმბოლოა. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა More…
მეორადკანონიკური წიგნები
(ბერძ. déuteros „მეორე“ + kanón „კანონი“) (Deuterocanonici, libri) ძველი აღთქმის ზოგიერთი ნაწერი, რომელთა ზეშთაგონებული ბუნების თაობაზე სხვადასხვა დროს ცალკეულ ქრისტიანულ საკრებულოებში ეჭვი More…
მეორე რჯული
(ბერძ. déuteros + nómos „მეორე კანონი“) (Deuteronomio) ხუთწიგნეულის შემადგენელი მეხუთე წიგნი. შედგება ხალხისადმი მიმართული მოსეს სამი დიდი საუბარი-ქადაგებისაგან, რომელთა მიზანია მათთვის More…
მერცედარები
((Mercedari/ie) (Ordo B. Mariae de Mercede redemptionis captivorum)) საეროთა ასოციაცია, რომელიც მუსლიმთა ხელთ მყოფი ქრისტიანი ტყვეების გამოსყიდვით ან გაცვლის გზით მათი გამოხსნით იყო More…
მესა (წირვა)
(ლათ. missa სინონიმი სიტყვისა missio-dimissio „დამშვიდობება“) (Messa) ნაწარმოებია ევქარისტიული მსახურების დასკვნითი ფორმულიდანა: „Ite, missa est“ („წარვედით, წირვა აღსრულდა“). See also: More…
მესალელნი
(Messaliani) სირიაში, IV-V საუკუნეებში აღმოცენებული ერეტიკული მიმართულების სამონასტრო სექტა. მისი მოძღვრების თანახმად, ადამიანის გულიდან სატანას ვერც ნათლობა განდევნის და ვერც ასკეტიზმი, More…
მესალი
(ლათ. (liber) missalis „წირვის წიგნი“) (Messale) (წირვის წიგნი, კონდაკი) – ლიტურგიული წიგნი, რომელიც შეიცავს ლოცვებსა (ევქოლოგიური ტექსტები) და ლიტურგიულ მითითებებს ევქარისტიის More…
მესამე ორდენი
(Terziari/ Terzo Ordine) ტერმინი აღნიშნავს სამოწესეო „მესამე ორდენის“ წევრებს, რომელიც, – „პირველი“ (მამაკაცთა) და „მეორე” (ქალთა) ორდენებისაგან განსხვავებით, – აერთიანებს მამაკაცებსაც და More…
მესვეტენი
(ბერძ. stylítes (სიტყვიდან stýlos „სვეტი“)) (Stiliti) აღმოსავლური ასკეტიზმისა და მონაზვნობის ძიების ფორმათა შორისაა მესვეტეობა, რომლის ყველაზე ცნობილი მაგალითია სირიელი მონაზონი სვიმეონ More…
მესია
(ებრ. mashîah „ცხებული“, რაც ბერძნულად ითარგმნება, როგორც christós) (Messia) ძველ აღთქმაში ტერმინი აღნიშნავს პირებს, რომლებმაც ცხება მიიღეს: მეფეებს, მღვდელმსახურებს, წინასწარმეტყველებს. More…
ქრისტიანობის ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9