(ლათ. paenitens (აწმყოს მიმღეობა ზმნისა paenitere „მონანიება“)) (Penitente) პირი, რომელიც ინანიებს ჩადენილ ცოდვებს და ამბობს აღსარებას („სიმწიფის ასაკის მიღწევის შემდეგ ყოველი მორწმუნე More…
(ლათ. paenitentia (paenitere „მონანიება“)) (Penitenza) აღსარების, ანუ ცოდვათა მიტევებისა და ღმერთთან და ეკლესიასთან ცოდვის ჩამდენის შერიგების საიდუმლო. ის შესაძლებელი გახდა ქრისტეს მხსნელი More…
(Penitenziali, libri) VII-VIII საუკუნეებიდან ასე ეწოდებოდა აღმსარებელთათვის განკუთვნილ წიგნებს, რომელიბიც ცოდვათა ჩამონათვალსა და შესატყვის სანქციებს შეიცავდა. ეს წიგნები მნიშვნელოვანია More…
(ლათ. paenitere „მონანიება“) (Pentimento) ჩადენილ ცოდვათა გამო ადამიანის მწუხარებისა და ტანჯვის გრძნობა, დართული გადაწყვეტილებას, აღარ შესცდოს. ის აუცილებელია მონანიების საიდუმლოს მისაღებად More…
(ბერძ. monarchía „თვითმპყრობელობა“) (Monarchianesimo) მოძღვრება, რომელიც უარყოფდა სამებას და აცხადებდა ღმრთის აბსოლუტურ ერთადერთობას. ამ თეორიის თანახმად, ქრისტე ღმრთის აყვანილი შვილია, ან More…
(ბერძ. monastérion, თავდაპირველად „განდეგილის სენაკი“ (სიტყვიდან monastés „განდეგილი“)) (Monastero) ადგილი, სადაც ცხოვრობს მამაკაც ან ქალ მონაზონთა საკრებულო. პირველი მონასტერი 320 წელს წმიდა More…
(ბერძ. mónos „მხოლოდ ერთი“ + theós „ღმერთი“) (Monoteismo) მოძღვრება, რომელიც მხოლოდ ერთი ღმრთის არსებობას აღიარებს. უპირისპირდება პოლითეიზმს (მრავალი ღმრთის არსებობის დაშვებას) და More…
(ბერძ. mónos „მხოლოდ ერთი“ + thélesis „ნება“) (Monotelismo) VII საუკუნის ქრისტოლოგიური ერესი, რომლის თანახმადაც, იესო ქრისტეში მხოლოდ ერთი – ღმრთაებრივი ნება მოქმედებდა. კონსტანტინოპოლის More…
(ბერძ. mónos „მხოლოდ ერთი“ + phýsis „ბუნება“) (Monofisismo) ევტიქის ერეტიკული მოძღვრება, რომელიც იესო ქრისტეში მხოლოდ ერთ, ღმრთაებრივ ბუნებას აღიარებს და ადამიანურს უარყოფს. ეს მოძღვრება V More…
(ფრანგ. mon „ჩემი“ + seigneur „ბატონი“) (Monsignore) საპატიო წოდება, რომელიც ენიჭება ეპისკოპოსებს და განსაკუთრებული ღირსების მატარებელ ცალკეულ საეკლესიო პირებს (პაპის კარის პრელატებს, More…
(Montanismo) დაახლოებით 170 წელს ფრიგიაში (მცირე აზია) მღვდელ მონტანის მიერ გავრცელებული ერესი. მილენარისტული განწყობის ეს მიმდინარეობა ქადაგებდა მკაცრ ასკეტურ ცხოვრებას ქრისტეს პარუსიის More…
(Monfortani/e) წევრები მარიამის საზოგადოების სასულიერო კონგრეგაციისა, რომელიც დაახლოებით 1705 წელს პუატიეში (საფრანგეთი) წმიდა ლუი მარი გრინიონ დე მონფორმა (1673-1716) დააარსა. ორგანიზაციის More…
(ლათ. moralis, ნაწარმოებია სიტყვიდან mos „ჩვევა“) (Morale, teologia) თეოლოგიის ის ნაწილი, რომელიც შეისწავლის ადამიანის ქმედებას ქრისტიანული მოწოდების – როგორც გულმოწყალებით სიწმიდის მოწოდების More…
(Mormoni) წევრები XIX საუკუნეში აღმოცენებული ადვენტისტური პროტესტანტური სექტისა, რომელიც „უკანასკნელი დღეების წმიდათა იესო ქრისტეს ეკლესიას“ უწოდებს თავს. ჯოზეფ სმიტის (1805-1844) მიერ More…
(ლათ. oboedientia (სიტყვიდან ob-audire „ზედმიწევვნით მოსმენა“)) (Obbedienza) ზოგადი მნიშვნელობით, წმიდა თომა აკვინელის განმარტების თანახმად, მორჩილება არის სამართლიანობასთან დაკავშირებული More…
(ლათ. fideles (სიტყვიდან fides „რწმენა“)) (Fedeli) მორწმუნეებად („christifideles“) მიიჩნევენ ადამიანებს, რომელთაც მიიღეს ნათლისღების საიდუმლო, რომლის ძალითაც შეიძინეს წარუშლელი ურთიერთობა More…
(Associazioni di fedeli (pubbliche e private)) ასოციაციები, რომლებშიც „მორწმუნენი, საერონი თუ სასულიერო პირები, ცალ-ცალკე თუ ერთად ერთობლივი მოქმედებით ესწრაფვიან უფრო სრულყოფილ ცხოვრებას, More…
(Preghiera dei fedeli) საერთო ლოცვა, რომლითაც სრულდება ღმრთის სიტყვის ლიტურგია ევქარისტიაში. მოკლე შესავლის შემდეგ, რომელშიც მღვდელმსახური მორწმუნეებს ლოცვისაკენ მოუხმობს, ლექტორი დამსწრეთ More…
(ლათ. memoria, ნაწარმოებია სიტყვიდან memor „ის, ვისაც ახსოვს“) (Memoria) ძველად, შესაძლოა, აღნიშნავდა „საფლავის ძეგლს“ ან „სასაფლაოს სალოცავს“, აღმართულს მოწამის საფლავზე. დღეს აღნიშნავს More…
(კნინობითი ფორმა სიტყვისა motto; შდრ. შუასაუკუნ. ლათ. motetus, ფრანგ. motet, კნინობითი ფორმა სიტყვისა mot „სიტყვა“, „სტროფი“) (Mottetto) ვოკალური ან ვოკალურ-ინსტრუმენტული პოლიფონიური ფორმა, More…