(Re, libri di) ასე ეწოდება ძველი აღთქმის ორ წიგნს (ლათინურ ტრადიციაში), რომლებიც მოგვითხრობს იუდას და ისრაელის ხელმწიფეთა ისტორიას დავითის სიკვდილიდან ბაბილონეთში განდევნამდე, დაახლოებით ოთხი More…
(ქრისტიანული ლათ. psalmista, ნაწარმოებია ბერძნულიდან psalmistés (სიტყვიდან psalmós „ფსალმუნი“)) (Salmista) ფსალმუნის შემქმნელი ან მგალობელი. მეფსალმუნის საუკეთესო მაგალითია მეფე დავითი, More…
(არაბ. masdshid „თაყვანისცემის ადგილი“) (Moschea) მუსლიმთა საკულტო ნაგებობა. ყველაზე ძველი მეჩეთი იყო მუჰამადის სახლი მედინაში, რომელიც XIII საუკუნეში აღადგინეს. თავდაპირველად მეჩეთი More…
(ლათ. thuriferarius (სიტყვიდან thus „გუნდრუკი“ + fero „ვატარებ“)) (Turiferario) მინისტრანტი, რომელსაც ლიტურგიული მსახურების დროს საცეცხლური მიაქვს. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის More…
(ბერძ. porphýra, შემდეგ ლათ. purpura) (Porpora) კარდინალის ღირსების აღმნიშვნელი ფერი. See also: პურპურატუსი =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა More…
(ბერძ. archángelos „ანგელოსთა უმაღლესი მეთაური“) (Arcangelo) არსება, რომელიც ანგელოსთა ერთ-ერთ დასს, კერძოდ კი – მთავარანგელოსთა დასს მიეკუთვნება. იუდას წერილი (9) ამ სახელით მოიხსენიებს More…
(გვიანლათ. archidiaconus (წარმოებულია ბერძ. archidiákonos)) (Arcidiacono) ძველად აღნიშნავდა ეკლესიის დიაკონთა მეთაურს, რომელსაც ადმინისტრაციული ფუნქცია ეკისრებოდა. მოგვიანებით მთავარდიაკონი More…
(გვიანლათ. archiepiscopus (ბერძ. archiepískopos)) (Arcivescovo) წოდებითა და მოვალეობებით ეპისკოპოსის თანასწორი; როგორც წესი, მთავარეპისკოპოსი სამიტროპოლიო დიოცეზის მეთაურია; მისი, როგორც More…
(Vizi capitali; vitium) მანკიერება „ცოდვის ჩადენის ჩვევა ან მიდრეკილებაა“. იქმნება ცოდვის განმეორებით, რაც წარმოშობს გაუკუღმართებულ მიდრეკილებებს, რომლებიც ჩრდილავს სინდისს და ამახინჯებენ More…
(გვიანლათ. archipresbyter (ბერძ. archipresbýteros)) (Arciprete) ეს წოდება ცალკეულ ეკლესიათა ხუცესებს ანიჭებს საპატიო უპირატესობას სხვა ხუცესებთან შედარებით. ზოგ დიოცეზში ეს წოდება შეესაბამება More…
(ებრ. darash „ახსნა“, „განმარტება“) (Midrash) საღმრთო წერილის ერთგვარი დამრიგებლური ხასიათის ეგზეგეზა, გამოიყენებოდა უმთავრესად გვიანდელ იუდაიზმში. ესაა რაბინთა ქადაგების წერილობითი რედაქცია, More…
(Mitraismo) ირანულ-ბაბილონური სინათლის ღმრთაების, ღმერთ მითრას მისტერიული კულტი, რომელიც ელინურ-რომაულ სამყაროში ქრისტეს შემდეგ I საუკუნეში გავრცელდა. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის More…
(Millenarismo) See also: ხილიაზმი =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. More…
(ლათ. allocutio, რომელიც წარმოებულია სიტყვიდან alloqui, „მიმართვა ვისმე მიმართ“) (Allocuzione) ანტიკურ სამყაროში ასე ეწოდებოდა რომის იმპერატორის მიმართვას სიტყვით ჯარის მიმართ. დღეს ამ More…
(არაბ. manara „შუქურა“, შემდეგ თურქ. minare, ფრანგ. minaret) (Minareto) მეჩეთან მყოფი კოშკი, საიდანაც მუეძინი მორწმუნეებს სალოცავად მოუხმობს. ძველად ჰქონდა ოთხკუთხა გეგმა, შემდეგ მინარეთის More…
(Minimi) გლახაკთა რელიგიური ორდენის წევრები, რომელიც 1435 წელს წმიდა ფრანცისკე დი პაოლამ დააარსა სახელწოდებით „წმიდა ფრანცისკე ასიზელის განდეგილები“ (Ordo minimorum sancti Francisci de More…
(ლათ. ministrare „მსახურება“) (Ministrante) ლიტურგიული მსახურებისას დამხმარე პიროვნება, თუნდაც თავად ხელდასხმის არმქონე ან არა დანიშნული მღვდელმსახური. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის More…
(ლათ. oblatio, ნაწარმოებია სიტყვიდან oblatus, ნამყოს მიმღეობა ზმნისა offerre „შეთავაზება“) (Oblazione) პურისა და ღვინის და ყოველი სხვა შესაწირავის მირთმევა წირვის დროს. =პეტროზილო, More…
to main page 
top of page