(ბერძ. anómoios „განსხვავებული“) (Anomei) ასე ეწოდებოდა არიელი ერეტიკოსის ეციუსის (IV ს.) მიმდევრებს. ეციუსის მტკიცებით, მხოლოდ მამა იყო ღმერთი, როგორც შეუქმნელი, ძე კი მისგან სრულიად More…
(ანტი + clerikus-ის წარმოებული ფორმა) (Anticlericalismo) იდეათა, დამოკიდებულებათა, ტენდენციათა ერთობლიობა, რომელსაც ახასიათებს მტრული დამოკიდებულება სამღვდელოების ან საერო და პოლიტიკურ More…
(Anticoncordatario) სახელმწიფოსა და წმიდა საყდარს შორის ურთიერთობათა კონკორდატის მეშვეობით წარმართვის წინააღმდეგ განწყობილი პირი ან ამგვარი დამოკიდებულება. ისტორიულად ასე უწოდეს სქიზმატიკოს More…
(ანტი + confessione-ს წარმოებული ფორმა; „აღმსარებლობა“, „აღიარება“, „აღსარება“) (Anticonfessionale) ნებისმიერი სახის რელიგიური აღმსარებლობის საწინააღმდეგო. =პეტროზილო, პიერო. More…
(Antipapa) პირი, რომელიც არაკანონიკური გზით მოიპოვებს პაპობას და ამ თანამდებობის ღირსებისა და ძალაუფლების მატარებლად აცხადებს თავს. მაშასადამე, საუბარია (ზოგჯერ კეთილი ზრახვით მოქმედ) More…
(ლათ. ante „წინ“ + pendere „ჩამოშვება, დაკიდება“) (Antependio) საკურთხევლის წინა მხარის დეკორატიული მორთულობა. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა More…
(ანტი + „სემიტის“ წარმოებული ფორმა) (Antisemitismo) აღნიშნავს ებრაელთა მიმართ მტრულ დამოკიდებულებას. ისტორიულად ეს მტრობა ასურეთში, ბაბილონეთში, შუა და ზემო ეგვიპტეში დასახლებული ებრაული More…
(ბერძ. antiphoné „ხმა ხმის პირისპირ“) (Antifona) IV საუკუნიდან აღნიშნავს საგალობლის შესრულებას ორი გუნდის მიერ იმგვარად, რომ ერთმა მათგანმა მეორეს უპასუხოს. ეს შესრულება განსხვავდება More…
(წარმოებულია სიტყვიდან „ანტიფონი“) (Antifonario) ლიტურგიული წიგნი, რომელშიც ჟამნისა და წირვის ანტიფონებია თავმოყრილი. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. More…
(ბერძ. antíchristos „ანტიქრისტე“) (Anticristo) სიტყვა ოთხჯერაა ნახსენები ახალ აღთქმაში და აღნიშნავს ქრისტესადმი დაპირისპირებულ ისტორიულ ძალას, რომელიც უმთავრესად ჟამთა აღსასრულს ამოქმედდება More…
(ბერძ. apokalyptikós (სიტყვიდან apokálypsis „გამოცხადება“)) (Apocalittica) ქრისტიანობამდელ და ქრისტიანობისშემდგომ იუდაიზმში (II ს. ქრისტემდე — II ს. ქრისტეს შემდეგ) გავრცელებული ლიტერატურული More…
(ბერძ. apokálypsis „გამოცხადება“) (Apocalisse) არსებითი სახელი აღნიშნავს გამოცხადებას, გამოაშკარავებას, რაც, უპირველეს ყოვლისა, მომავალ დროთა აღსასრულის ხილვასა და მის მომასწავებელ ნიშნებს More…
(ბერძ. apokatástasis „ხელახლა დამკვიდრება“) (Apocatástasi) თავდაპირველად წინასოკრატელთა, შემდეგ კი სტოიკოსთა ნააზრევში აღნიშნავს სამყაროს მუდმივად მოძრავი ციკლის დასასრულსა და ახალ დასაწყისს. More…
(ბერძ. apokrisiários „პასუხის გადამცემი“) (Apocrisario) სიტყვა ბერძნულ-რომაული სამართლებრივი წრეებიდან იღებს სათავეს. V საუკუნის შუახანებიდან აღნიშნავდა პაპისა და პატრიარქთა მუდმივ More…
(ბერძ. apókryphos „დამალული“, „შორეული“ (ზმნიდან apokrýptein „დაფარვა“)) (Apocrifi, libri) ქრისტემდე II საუკუნიდან ქრისტიანული წელთაღრიცხვის IV-VI საუკუნეებამდე შექმნილი ებრაულ-ქრისტიანული More…
(Apollinarismo) ქრისტოლოგიური ერესი, რომლის სახელწოდებაც მომდინარეობს ლაოდიკიელი ეპისკოპოსის, აპოლინარიუსის, სახელიდან, რომელიც, ქრისტეს ღმრთაებრიობის უარმყოფელ არიანელობასთან More…
(ბერძ. apologhéistai „დაცვა“) (Apologetica) თეოლოგიის ის ნაწილი, რომელიც სარწმუნოების დაცვასა და გამართლებას ისახავს მიზნად. ქრისტიანობის პირველი წლებიდანვე მრავალი აპოლოგეტი წერდა წარმართთა More…
(ბერძ. apologhía „დაცვა“) (Apologia) საუბარი ან ნაწერი, მიმართული ვინმეს ან რომელიმე მოძღვრების დასაცავად. აპოლოგეტები ეწოდა ეკლესიის მამებს, რომლებიც ქრისტიანობის პირველ საუკუნეებში (II-III More…
(ბერძ. apostasía „განდგომა“, წარმოებული ზმნიდან aphístanai, „დაშორება“) (Apostasia) მონათლული ადამიანის მიერ რწმენის სრულად უარყოფა. განსხვავდება ერესისაგან, რომელიც სარწმუნოების ერთი ან More…
(ბერძ. apophatikós „უარყოფითი“ (წარმოებული სიტყვიდან apóphanai „უარყოფა“)) (Teologia apofatica) უარყოფითი თეოლოგია, რომელიც განიხილავს ღმრთის ტრანსცენდენტულობას როგორც სრულიად გამოუთქმელს, More…